Meeting

De meeting van dag twee was bij het Pinetum. Dit was voor Duck een probleem, aangezien zijn rolstoel panne had. Hij moest dus ruim de tijd nemen om er naartoe te wandelen. Barrel rolde voor de gezelligheid (of was het toch om Duck uit te lachen?) mee op zijn rolstoel zonder panne.

Ongeveer op de helft van de reis werden ineens een paar levende leden van team Numberwang gespot. Ze leken een andere route in te slaan, maar waren niet meer te zien op het vervolg van die route. Heel verdacht. Het kwam dan ook niet echt als een verassing toen ze luid stampend ineens een aanval van achteren inzetten op Duck. Niet op Barrel, want die had de geest al gegeven. Krijg je op die leeftijd. Barrel stond snel zijn rolstoel af aan Rick, zodat die effectiever kon vluchten. Unfinity zette dapper de achtervolging in met zijn slagwapen. Duck speelde het spelletje een tijdje mee, en toen Unfinity eenmaal tot een meter of 3 was genaderd draaide Duck zich om en schoot hem neer met zijn nerfgun. Dit kwam als een grote verassing voor Unfinity, die blijkbaar niet in staat was te beredeneren dat als Duck geen slagwapen en geen blaaspijp bezig heeft, het wapen wel een nerfgun zal zijn. Die jeugd van tegenwoordig ook, geen greintje gezond verstand meer over.

Intussen probeerde NaNDrillion de reeds overleden Barrel om te leggen, maar zoals de lezer begrijpen zal was dit niet zo’n succes. Toen hij dit eenmaal door had, zetten hij te voet de achtervolging in op Duck. Die was het rollen wel weer zat, dus wachtte geduldig totdat NaNDrillion met zijn blaaspijp mis schoot, en maakte vervolgens de tweede kill vlak voor de deadline.

De meeting zelf bestond vooral uit een verwarrende conversatie tussen de kleinkinderen van Opa R(oel)and en iemand van Bestuur 35 + KB. Waarschijnlijk ging het over de “kloes” die leidden tot de “kloes”. De “kloes” was in gebouw 18, of niet, maar in ieder geval niet hier. Omdat de “kloes” een “sloet” had. Ofzoiets. De conclusie leek in ieder geval te zijn, dat de teams “kloes” moesten vinden naar de “sloetel” voor het “sloet” van de “kloes” die met de “kloes” van de dag ervoor gevonden was. In gebouw 18. Waarschijnlijk moesten we ervoor zorgen dat het “sloet” weg ging, maar de Sloetsweg ligt toch een paar kilometer buiten het speelgebied.

Uiteindelijk kwam de organisatie ook nog aan het woord, en die wist zich iets begrijpelijker uit te drukken. Nieuwe dag, nieuwe puzzel (van 16 stukjes, wel even natellen). Ohja, en een witte pas. Het zou wel duidelijk worden wanneer deze nodig zou zijn. Ok, zal wel dan.

Puzzel 1: Where’s Waldo

De puzzel was inderdaad een puzzel (van 16 stukjes!). Een ouderwetse legpuzzel. Zo ziet team rolstoelstruik ze graag. De stukjes waren duidelijk herkenbaar als een sterk jeugdsentiment: “Waar is Wally?”. Of misschien het origineel, “Where’s Wally?”. Na eenmaal de puzzel aan elkaar te hebben gelegd, bleek echter dat er “Where’s Waldo” omheen stond, de Amerikaanse variant! Diep teleurgesteld in het historisch besef van de puzzelmaker, is toch maar op zoek gegaan naar Wally. Of Waldo. Hoe hij ook heet, was natuurlijk meteen duidelijk dat de puzzel de vorm had van een campuskaart, dus toen Wally (of Waldo) eenmaal gevonden was, zijn Duck, Rick en Barrel meteen naar de atletiekberging gerold.

Eenmaal bij de berging bleek een waar killfestijn aan de gang te zijn. Duck probeerde de kat uit de boom te kijken, maar werd helaas vakkundig neergemaaid door de Gummi Bears. Rick en Barrel wisten de dans te ontspringen. Toen Duck eenmaal overleden was, kon hij de commotie beter bekijken en bleek er een hele menigte te dringen om de puzzel, die inderdaad aan de atletiekberging hing. Daar was Duck natuurlijk als de kippen bij. Na snel wat fotos te hebben gemaakt, bleek er echter ook nog een team te staan dat geen flits op hun camera had. Beter een goede buur dan een verre vriend, dus ze mochten even wat verlichting lenen.

Puzzel 2: Enigma

Op de puzzel waren een aantal spinnenweb-achtige constructies te zien, onder de titel ‘Enigma’. De puzzel bleek zo mogelijk nog sneller op te lossen dan de eerste: het was elke keer gewoon een kwestie van tellen. Bij de eerste constructie simpelweg de 20e letter van het alfabet (een T). Bij de tweede even uitschrijven hoeveel tekens elk woord van het NAVO alfabet heeft, de langste uitkiezen, en vervolgens doortellen tot de gewensde letter (een E). De derde vergelijkbaar: opzoeken wat de ‘letterfrequentie nederlandse taal’ is, de grootste piek uitzoeken, en weer doortellen (tot de N). De scrabblewoordwaarde voor het vierde teken hadden we natuurlijk nog liggen. Hier even de Q opzoeken, doortellen tot X en Y, die inderdaad gelijk waren, en uiteindelijk naar het gevraagde teken: een G.

Dit was genoeg om Rick en Barrel op pad te sturen naar Tengenenge, maar toen die eenmaal 10 minuten aan het zoeken waren en nog niets hadden gevonden, ging Duck voor de zekerheid toch maar doorpuzzelen. De toetsenbordkolom gaf een E, en toen Duck net begonnen was het aantal uiteindes van alle hoofdletters te tellen, werd de puzzel toch nog gevonden. De benodigdheden hiervoor: vier keer om Tengenenge en omgeving heenlopen, 5 minuten een regendans (tot het ineens zeer lokaal te nat werd, Barrel liep vol regenwater), en ongeveer 10 seconden toch nog uit de doppen kijken.

Puzzel 3: Lijnen

De spoorwegenkaart van Nederland werd door Rolstoelstruik natuurlijk direct herkend. Iedereen is immers een ervaren treinreiziger, want vroeger haalde niet iedereen op zijn achttiende een rijbewijs en kreeg een auto van zijn of haar ouders. De Stem van Boven begon prompt stationsnamen af te ratelen. Of die de meeste treintijd achter de rug had, of gewoon een online spoorkaart erbij pakte, zullen we nooit weten.

Barrel wilde direct naar het Seinhuis, want sporen hebben seinen, maar Rick wist hem te overtuigen dat er dan toch echt te weinig informatie uit de puzzel gebruikt werd. Rick formuleerde echter in sneltreinvaart een theorie: de ‘verhoudingen’ die op sommige plekken genoemd waren verwezen naar de stations op die plaats op de kaart: het eerste getal is positie van de letter van het antwoord, het tweede getal geeft de positie in de stationsnaam aan waar je het teken kan vinden.

Met deze methode waren we al snel op het goede spoor. Anders gezegd, zijn we bij deze puzzel eigenlijk geen moment het spoor bijster geweest. Het was nu wel echt duidelijk waarom de p’liesie niets kon betekenen voor Opa R(oel)and.

Het volgende lijstje zal het idee snel duidelijk maken: de getalcombinaties komen uit de puzzel, de bijbehorende stationsnaam is een kwestie van opzoeken en het teken zelf een kwestie van tellen. Het resultaat van dit deel is ‘instroomkun’, wat uiteindelijk ‘instroomkunstwerk‘ wordt. Het is maar goed dat de campuswiki hier informatie over had, want de Rolstoelstruikers zijn natuurlijk allemaal te oud om de aanleg hiervan meegemaakt te hebben.

1: 3 I Zwijndrecht
2: 7 N Schagen
3: 6 S Maarssen
4: 3 T Zutphen
5: 1 R Rijssen
6: 9 O Roodeschool
7: 3 O Hoogkarspel
8:10 M Doetinchem
9:10 K Hoensbroek
10: 3 U Gouda
11: 2 N Sneek

Puzzel 4: Agent Henk meldt zich

De Nestor van het team werd op pad gestuurd naar het instroomkunstwerk. Dit bleek bijna een probleem te vormen: Barrel kreeg natuurlijk een moderne SmartPhone mee van Duck om het Rolstoelstruik-tracker-systeem van fotos te voorzien, maar de nieuwerwetse technologie bleek toch wat ingewikkeld. Het is uiteindelijk gelukt, maar de volgende keer wil Barrel toch gewoon weer een degelijk bakkelieten telefonietoestel met ingebouwde fotocamera. Van de PTT.

De puzzel bleek te bestaat uit de URL http://heisteria.nl/xoxoxoxoxo/agenthenk/, wat natuurlijk de suggestie wekt dat er een agent Henk in de hele affaire betrokken is. Team Rolstoelstruik was meteen al unaniem van mening dat Henk een ontzettend beroerde codenaam is, zoals iedereen weet zijn namen als Jan, Piet en Klaas veel beter geschikt.

De webpagina gaf de volgende vrij cryptische melding:

Deze pagina is alleen voor USER agents bestemd, verlaat deze pagina.

De ervaren rotten Rick en Duck hadden natuurlijk direct door dat bij de request headers een aangepaste User-agent string meegegeven moest worden. Terwijl Rick in zijn hypermoderne browser naar zogenaamde “addons” aan het zoeken was, ging Duck ouderwets met wget aan de slag, en kwam er achter dat USER of user niet werkte, maar HENK wel. Hiermee kwam een inlogformulier tevoorschijn.

Intussen had Rick een “addon” gevonden, en met een andere “addon” zag hij vrij snel dat er een ongebruikelijke response-header meegegeven werd:

X-Backdoor: V29ydGVsdGplc1RhYXJ0NEV2ZXI=

Ervaren spelers herkennen dit natuurlijk direct als een base64-encoded string. Decoderen levert ons “WorteltjesTaart4Ever”, wat vast een verwijzing is naar Evers Ossdorp. Maar, hoe moeten wij nu midden in de nacht aan ingredienten komen om een worteltjestaart voor Evers te bakken? En wat had Evers Ossdorp eigenlijk met deze hele pandora te maken? Misschien zaten we toch weer op een dwaalspoor, en moesten we onze tactiek weer wisselen. Misschien konden we dit gebruiken als wachtwoord om in te loggen op de site. Direct kwam een bericht van (of aan?) agent Henk tevoorschijn:

Verdachte activiteiten gespot bij Erve Holzik

Barrel en Rick bestegen snel hun rolstoel en besloten een omtrekkende beweging te maken door buiten de campus om te fietsen. Enkele automobilisten zullen vreemd opgekeken hebben van deze twee rolstoelen zonder verlichting, maar gelukkig bleven de ongelukken uit. De zuidzijde biedt niet heel veel mogelijkheden om puzzels aan te plakken, en Rick vond de puzzel al snel. Op de grond, want de puzzel was vastgeplakt aan een steen die daar niet geschikt voor is. Na een mislukte poging om de puzzel weer terug te plakken werd de orga gebeld dat ze het zelf mochten fixen. Barrel en Rick rolden snel weer terug naar de basis.

Puzzel 5: Bongard

De puzzel die op de grond gevonden was bevatte twaalf plaatjes, met een afbeelding daartussen die deed vermoeden dat het kwam uit een map. Een snelle Google-opdracht naar Bongard verwees ons naar het Bongard problem, waarbij de bedoeling was om op de linkerpagina een eigenschap te vinden, die op de rechterpagina niet te vinden was. Deze eigenschap werd snel gevonden, namelijk symmetrie. En dat betekent dat je dingen kunt spiegelen, dus Spiegel. Nog voordat Rick en Barrel de basis bereikt hadden volgde het telefoontje om maar naar de oostkant van de Spiegel te gaan.

Rick begon steeds bekender te worden met de windstreken en wist dit keer feilloos de oostkant van het gebouw te vinden. Barrel rolde direct de fietsenkelder in, maar daar werd geen zwart vlak gevonden. De hele oostkant, inclusief de rare uitsteeksels aan de noordkant en de parkeerplaats erbij werden afgezocht, maar niets. Ten einde raad werd Duck gebeld met de vraag of er iets anders uit zou kunnen komen, zou er wellicht een palindroom als naam bedoeld worden, of zoeken we een symmetrisch gebouw? Maar nee, we zouden echt de Spiegel moeten hebben. Zou wellicht de pas die we in het begin gekregen hebben werken op de deur van de fietsenstalling? Maar nee, ook dat gaf geen reactie.
Tijdens het telefoongesprek verschenen opeens twee verdachte sujetten van team Schmutzig in onze buurt. Rick en Barrel namen hun wapens in de aanslag, maar deze sujetten bleken reeds te zijn gestorven. Snel rolden onze agenten om het hoekje, terwijl de sujetten ook de fietsenstalling in reden. Al snel was te horen dat zij de puzzel daar wel gevonden hadden, waarna we ook maar die kant op gelopen zijn. Nadat onze sujetten hun foto’s hadden gemaakt was het duidelijk waarom we geen zwart vlak konden vinden: de puzzel was dit keer wit, en hing aan het plafond. Maar dat was niet de afspraak. Rick had nog steeds Duck aan de lijn en gaf snel de puzzelcode door. Het doorgeven ging dit keer zonder fouten, en de grootste tijdsbonus was voor ons. Met dank aan Schmutzig, die het met 5 punten minder mochten doen.

Puzzel 6: Babel

In allemaal verschillende fonts stonden er rare woorden op de volgende puzzel. Dat lijkt wel op een puzzel van vorig jaar, waarbij we de fonts moesten benoemen. Dat eerste, dat lijkt wel Courier New, maar wat voor gebouwen met 10 tekens die met een C beginnen zijn er op de campus? En op regel 3, is dat ook Courier New? En regel 5, 7 en 9? Er moest duidelijk iets anders mee gebeuren.

Er werd wat gezocht naar de verschillende woorden, waarbij we ons maar beperkten tot de woorden die wel met een normaal toetsenbord in te voeren waren. Teiseks bleek Estlands te zijn voor tweede, Kelima is Indonesisch voor vijfde, Lixaad is zesde in het Somalisch (we’ve got pirates), en Fjerde betekent vierde, zowel in het Noors als in het Deens. De woorden op de juiste volgorde zetten leverde vrij weinig op, maar we konden natuurlijk ook de landen op volgorde zetten. Toen barrel ..[dn]isp… had ingevuld was het al vrij snel duidelijk dat dit enkel nog maar Tennispark kon worden. Via een slecht onderhouden voetpad werd de tocht ingezet. Dit voetpad bleek erg rolstoelonvriendelijk, en ook onze looprekjes bleven steeds steken in de kuilen en achter de wortels. Zonder hulpmiddelen probeerden Barrel en Rick zich heldhaftig door de rimboe te banen. Het koksmes van Duck werd nog overwogen als alternatieve machette, maar in dat geval zouden de andere teams hier gemak hebben van ons werk, dat was natuurlijk ook niet de bedoeling. Teigerend onder de laaghangende begroeiing vervolgden Barrel en Rick hun weg. Eenmaal bij de zuidkant van het Tennispark aangekomen hing de puzzel (of “kloe”) uiteraard op de meest logische plek, en werden snel een paar foto’s gemaakt. Via de speaker van de hypermoderne SlimmeFoon van Rick werd snel geluisterd naar het MP3-bestand waar de link naar verwees.

Puzzel 7: Manfred Mann

De eerste paar seconden van het nummer klonken erg bekend, maar al snel bleek dat de fantastische tekst “Doo wah di” soms weggeknipt was, in plaats daarvan hoorden we iemand met veel galm teksten als “didada dadadida dida da di” inspreken. Tegen de tijd dat Barrel en Rick weer terugkwamen had Duck al het grootste deel van de di’s en da’s overgenomen. Hier kon niet heel veel mee, dat moest wel morsecode worden. De eerste gok op wat de – en de . moest worden nam Duck al goed, waarna er nog maar één horde moest worden overwonnen om alles te ontcijferen: onze trouwe IRC-bot had nog geen morse-decoder geinstalleerd staan. Nadat dit verholpen was volgde de antwoorden vrij snel:

Niet alles was goed overgenomen, maar de boodschap was duidelijk genoeg. Behalve bij Barrel, die niet kon geloven dat er een parkeergarage onder de Gallery zat, of dat er uberhaupt een Gallery op de campus zat. De rolstoel van Duck rolde nog steeds niet, dus wederom rolden Barrel en Rick naar buiten. De route naar de Gallery kwam tussen de puzzels bij Instroomkunstwerk en Spiegel, en warempel, bij Spiegel troffen ze agent Twentington van Numberwang. Gewapend met een swaffelstick en een nerf-gun trokken ze op het levende nummer af, dat hard probeerde weg te lopen. Barrel had duidelijk versnellingen op zijn rollator, want hij haalde hem bijna bij. Bij het spannende zwaardgevecht dat hier ontstond vergat Twentington helemaal op de omgeving te letten, waardoor Rick zonder problemen een pijltje in zijn hoofd kon laten landen. Een leuk intermezzo, waarop doorgerold werd naar de Gallery. De parkeergarage hieronder bleek gewoon op dezelfde hoogte als de rest van de campus te liggen, en was volgens Barrel dan ook helemaal geen garage. Een bordje “Verboden toegang” werd nog even genegeerd, het alternatief was twee meter naar links de “garage inrijden”. Het licht stond hier vol aan, dus de zwarte puzzel was erg snel te herkennen aan de witte pilaren. Enkele foto’s later vertrokken Rick en Barrel via dezelfde route naar huis. Bij de Spiegel bewoog net iemand, die struikelde en bijna een Barrel Roll maakte. Rick besloot dat het toch beter was om maar even te kijken. Het bleek te gaan om Pumbaa van Once Upon a Pandora. En wat nog beter was, hij stond weer overeind met een zwaard in zijn hand en een groen bandje om zijn arm. Omdat hij geen kant op kon kwam hij maar op Barrel afgestormd, waarop Rick wederom heel mooi een pijltje op zijn hoofd kon laten landen.

Puzzel 8: Verknipte dobbelganger

Eenmaal thuis aangekomen zat Duck zich kapot te staren op een domino-veld. Duck is niet zo’n spelletjesfan en komt normaal niet veel verder dan ganzenborden. Hij is daarom maar meteen begonnen met het namaken van het “spelletjesbord” in Excel, zodat hij het helemaal stuk kon knippen. Intussen waren Barrel en Rick ook weer thuis aangekomen.

Toen Barrel de puzzel zag, begon hij direct te tellen. De meeste letters bleken twee keer in de puzzel te zitten, maar sommige drie keer. Dat was natuurlijk heel verdacht. Rick begon ook te tellen, en merkte op dat er 55 letters en 11 “vijfjes” waren. Al snel rees het vermoeden dat elk vijfje gekoppeld moest worden aan vijf letters.

De vraag was nu nog wel welke lettertjes nou precies bij welk vijfje hoorden. Barrel begon druk te deduceren: “deze lettertjes kunnen alleen maar bij dat vijfje horen, dus dit stukje kunnen we vast afknippen.” Duck had ondertussen een schaar onder zijn linkervleugel gestopt en Het Stuk Brood onder zijn rechter. In de vijver voor het commandocentrum keken enkele eenden jaloers naar Het Stuk Brood, maar ze deden gelukkig geen poging om aan te vallen.

Na een tijdje had Barrel een oplossing gevonden waarmee alle stukjes verdeeld konden worden. Rick was ondertussen druk bezig om de “puzzelstukjes” in elkaar te leggen, tot hij bruusk onderbroken werd door Duck, die het voorwerp uit zijn linkervleugel liet vallen en een puzzelstukje van hem afpakte. Plots vouwde hij hier een kubusje van.

Barrel pakte het kubusje van Duck af en begon ermee te rollen. Het leek wel een beetje op een dobbelsteen! Al snel werd geconcludeerd dat dit wel heel goed klopte met de titel: “Verknipte dobbelganger”. In sneltreinvaart werden de overige kubusjes gevouwen en neergelegd. Barrel rolde alle kubusjes op hun vijf-kant, terwijl Duck snel Het Stuk Brood in zijn mond verstopte.

Na wat husselen kwam er een oplossing  uit die ergens op leek: “Garage Blond. Rick was al niet goed in het onthouden van windrichtingen, maar van de windrichting “blond” had heel het team niet gehoord.

Duck pakte de originele puzzel er nog eens bij en keek of hij de vakjes nog anders kon maken. Al snel vond hij een tweede oplossing, die leidde naar “Garage Noord”. Die instructie snapte zelfs Rick. Samen met Barrel ging hij op weg.

Puzzel 9: Security lock

Toen Rick en Barrel bij de Garage aankwamen, waren zij bang om achter het fietsenhok te kijken. Misschien zouden zij het intieme contact tussen twee vijandige teamleden verstoren, waarover zij zo veel in het krantje gelezen hadden. Nadat ze elkaar wat moed in hadden gepraat, durfde Barrel toch te kijken.

Hier trof hij een kloe aan, die duidelijk achter was gelaten door de mol:

Gebruik als laatste je blanke RFID <spatie> pasje op de scanner aan de noordwestkant (geen spatie) van de Technohal/Proeffabriek.

Snel werd een foto naar huis gestuurd, alwaar Duck alles uit zijn vleugels liet vallen en zijn veel te slimme telefoon (uitgevonden door Tendaji) onder zijn linkervleugel klemde. Barrel en Rick waren intussen doorgefietst naar de Technohal (waar overigens geen Techno te horen was).

Toen Rick en Barrel hun eerste zoektocht bij de Technohal hadden afgerond, werden ze al opgebeld door Duck, dat hij “De knop” (die in een Layar-laagje was verstopt) had ingedrukt. Ze zouden 5 minuten hebben om de scanner te vinden. Nog geen minuut later kwam de organisatie echter aangefietst, met de melding dat de scanner stuk was. Gelukkig werd er, na kort overleg, met behulp van een a4’tje en een pen, een nieuwe scanner uitgevonden (waarbij gelukkig geen portal naar een andere dimensie geopend). Toen Barrel zijn pasje voor deze “scanner” hield, hoorde hij een duidelijke “piep” uit de mond van een van de organisatieleden komen, waardoor hij zeker wist dat zijn pasje goed gescand was. Even later verscheen de puzzel in de Rolstoelstruik-mailbox. De techniek staat voor niets.