Tijdens de meeting van dag 4 kwamen we verborgen in een hoekje van de box een extra bonuspuzzel tegen. Deze puzzel had geen puzzelcode en geen nummer, maar ondanks het gebrek hieraan bleek toch duidelijk dat deze puzzel iets met Pandora te maken had. Wellicht was het een geheim agent van Charlie die geinfiltreerd was in de organisatie van de C.I.A. Dit bleef echter een vermoeden, maar wellicht dat zodra we de puzzel opgelost hadden, dit duidelijker zou worden.

Deze puzzel had de titel “Join the dots!”, waarbij waarschijnlijk het uitroepteken iets heel belangrijks was, er was immers nog geen enkele puzzel gezien die een uitroepteken aan het einde had. Ook opvallend was dat deze puzzel niet helemaal in zwart folie was gepakt, en niet goed vast bleek te zitten. We hebben de organisatie nog gebeld met de opmerking dat ze bonuspuzzel 5 weer even wat beter vast mochten plakken, maar of ze dit gelukt is is ons helaas niet bekend.

De onderste helft van de puzzel bestond uit een overwegend zwart vlak, met hierop een aantal witte elementen. De bovenste helft zag er totaal anders uit. Hoorden deze twee helften bij elkaar, of waren het stiekem twee losse puzzels waarbij de bovenste van de twee geen titel had? Het geheel werd steeds verdachter. Ook verdacht waren de cijfertjes die op de onderste helft voorkwamen, het begon bij 1 en hield op bij 28. Al deze getallen bij elkaar optellen gaf iets dat veel te groot was om op de lijst met gebouwen voor te komen, en te klein voor een GPS-coordinaat. Maar toch, wat was de reden dat het opeens ophield bij 28, misschien omdat de puzzel 29 als uitkomst had? We zijn gaan kijken bij de Buitenhorst maar hier was niets te vinden. We moesten duidelijk een andere richting opdenken.

Op de puzzel waren erg duidelijk 4 lange witte vlakken aanwezig. Deze vlakken waren min of meer kolomvormig, dus wij als een gek op de fiets naar de kolommen in het Pinetum. We werden hier duidelijk in het ootje genomen, want hier was niets te vinden. Na een lange terugreis – Pinetum ligt immers niet naast de deur – moesten we verder puzzelen.

Erg opvallend was dat door de puzzel heen een grote dubbele vouw aanwezig was. Als je hierdoor de vouw uit zou proberen vielen de kolommen precies over elkaar heen. Heel verdacht, en het werd nog verdachter dat de tekst “Join the dots!” hiermee veranderde in “Jo dots!”. Dit zou wel eens een aanwijzing kunnen zijn dat de puzzel eigenlijk meerdere lagen of antwoorden had. Dit naar aanleiding van de bekende uitspraak: “Jo dots! I heard you like puzzles so we put a puzzle in jo puzzle, so you can solve while you solve”. Het begon ons hier duidelijk te worden waarom bij nog geen enkel team te zien was dat ze deze puzzel al opgelost hadden, hij werd namelijk steeds moeilijker.

De titel sprak “Join the dots!”, met een uitroepteken. Zoals eerder gezegd vonden we het uitroepteken heel verdacht, maar in deze zin zorgde hij ervoor dat er twee puntjes in de regel zaten. Deze hebben we met elkaar verbonden, maar dit kon op geen enkele manier vertaald worden naar een locatie op de campuskaart.

Er bleken naast twee witte ook twee rode puntjes te zitten in de puzzel, hoewel dit misschien meer bij de bovenste helft hoorde. Ook deze punten hebben we met een bijpassend rood lijntje met elkaar verbonden. Helaas, ook dit leverde helemaal niets op.

Intussen kwam ook een ander teamlid weer binnen die hard riep dat hij het wel even ging oplossen. Hierbij kwamen we op het idee om de getallen en even met elkaar te combineren, door lijntjes te trekken tussen alle even getallen. Hieruit kwam een vorm die in de verte wel wat weg had van de paadjes van het carillonveld, maar dan op de kop. Helaas, ook bij het Carillon bleek niets aanwezig te zijn dat ons verder kon helpen.

Opeens schoot het ons te binnen: We hadden niet alle even getallen met elkaar verbonden. Na een hoop teken- en kliederwerk was dit echter wel het geval en keken we weer vol verbazing naar het eindresultaat. Dit was duidelijk de lijn die de tennisbal had gevolgd tijdens de finale van Wimbledon in 1989. Helaas, bij het tennispark hing niets.
Opeens kwam iemand op het idee dat 1989 ook te schrijven is als ’89, en dat is een gebouwnummer. Ook bij gebouw A zijn we gaan kijken, maar hier was ook niets te vinden.

We zaten met de handen in ons haar (en aangezien bij ons de gemiddelde haarlengte wat langer is dan normaal zul je begrijpen dat we handen te kort kwamen). Ons primaire probleem was toch echt deze puzzel: Primair, getallen, Priemgetallen!. Ook deze priemgetallen hebben we met elkaar verbonden, maar helaas, dit konden we niet afbeelden op de campuskaart, en ook het gevormde figuur was erg onduidelijk.

Misschien moesten we op een bepaalde manier de getallen eerst ordenen. Het zou bijna willekeurig lijken, maar hoe repliceer je een willekeurige ordening? De randomizer is immers afhankelijk van een tijdstip. Opeens viel het op dat in de bovenste helft van de puzzel een klok aanwezig was. Misschien moesten we om precies 2 voor 9 een shuffle op de lijst met getallen uitvoeren en kregen we dan een logische lijst. We hebben gewacht en om precies 08:58 hebben we de lijst met getallen geshuffled. Hieruit kwam de volgende sequence:
16,6,10,21,12,24,23,1,14,28,3,19,8,9,27,5,15,4,7,25,20,18,17,2,11,13,22,26

Ook deze punten zijn in deze volgorde (de volgorde is immers belangrijk) met elkaar verbonden. Het patroon dat hier uit kwam was helaas niet te vinden op de campuskaart. Maar misschien misten we nog een stapje.

De volgende stap die we ondernomen hebben is het vullen van de figuur die hier ontstaan is, wellicht dat dit ons dichter bij het eindantwoord bracht. Helaas, ook met de gevulde versie van dit figuur konden we niets.

Opeens viel het op dat bij de oorspronkelijke puzzel alle vlakken wit waren, en bij ons waren ze rood. Wellicht dat het duidelijker zou worden als het wit geverfd werd, maar ook hier leverde niets duidelijkheid op. Misschien moesten we de getallen maar eens laten voor wat het was en ons op andere objecten op de foto gaan richten.

Op de puzzel vonden we een aantal kleine witte objecten, die deden denken aan de streepjes van turven. Vanaf hier was het simpel, tel deze streepjes en je hebt een nummer. Het totaal hiervan bleek uit te komen op 54. Maar dit is natuurlijk geen gebouwnummer. Drie maal hebben we alles nagerekend, maar de conclusie was dat dit het niet kon zijn. Misschien moesten we toch maar terug naar de getalletjes.

Na priemgetallen zijn we gaan zoeken naar andere getallen. We hadden nog een binaire code die we bij de kabouter in het oor moesten fluisteren. Misschien moesten we juist alle twee-machten met elkaar verbinden. Hieruit bleek overduidelijk een pijl die naar rechts wijst. Nu snapten we waarom de puzzel geen windrichting had, hij moest wel meerdere uitkomsten hebben, en de uitkomst die we nu hadden gaf aan dat de windrichting oost was. Tijd om door te gaan naar het tweede gedeelte van de puzzel, om hier een gebouw uit te krijgen.

Nu moesten we op zoek naar een locatie waar we ten oosten van moesten gaan zoeken. Dit zat vast in een ander deel van de puzzel. En wat bleek, een ander deel van de puzzel bevatte sporen van water. Van water kun je natuurlijk thee zetten, dus deze puzzel moest ons wel naar het Teehuis leiden. Helaas, ook dit was niet de oplossing.

Bij de zwembroekpuzzel van dag 3 was de speciale manier van ophangen van belang. Bij deze puzzel zat, zoals al eerder vermeld, niet een zwart stuk plastic maar zat er een ander soort mechanisme voor waarmee de puzzel aan het zicht kon worden onttrokken. Ook dit mechanisme hebben we aan een grondige inspectie onderworpen, maar hier viel ook geen resultaat uit te halen.

Misschien was er een andere interpretatie voor de klok. 2 voor 9 bevat natuurlijk ook twee getallen: 2 en 9. Spiegel voor Citadel zou dat zijn als je het vertaalt naar de getallen op de kaart. Wat was er in de Spiegel voor Citadel er was? Natuurlijk, toen heette het nog BB, en dat staat tegenwoordig voor Boerderij Bosch. Maar helaas, ook hier was geen oplossing te vinden.

Helemaal bovenin de foto stond ook een patroon, wat ons deed herinneren aan het oude gebouw Matrix. Het dak hiervan heeft ook dit soort blokken, en op Google Maps is nog steeds duidelijk te zien waar dit gebouw ooit gestaan heeft. Helaas, ook in de buurt hiervan was niet te vinden dat we op het goede spoor zaten.

Erg opvallend was een klein verlicht hoekje rechtsbovenin de puzzel. Dit figuur komt ook voor op de campuskaart, iets boven het getal 1 (wat dit getal betekent weten we niet, het ontbreekt namelijk op de legenda). Maar helaas, ook hier was niets te vinden. Het begint eentonig te worden.

Misschien moesten we dit hoekje anders interpreteren. Wat als hier nou ooit een vuurtoren gestaan heeft en die door Charlie en zijn kornuiten stiekem weggehaald is, maar dat juist het licht hiervan is blijven staan? Voor de duidelijkheid hebben we een replica gemaakt van de oorspronkelijke vuurtoren zoals die hier misschien wel eens mogelijk gestaan zou kunnen hebben. Maar wijst dit nou naar het Paviljoen, of is het seinende licht van een vuurtoren juist een verwijzing naar het Seinhuis. Gelukkig stonden deze twee gebouwen dicht bij elkaar in de buurt, waardoor we slechts eenmaal een nieuwe reis naar de verre uiteinden van de campus hoefden te maken. Je snapt het al, ook hier was niets te vinden. Het begon duidelijk te worden dat we hulp nodig hadden.

Opeens bedachten we dat we nog een hulplijn hadden, de geheime code om de kabouter uit ons toetsenbord te bevrijden was namelijk nog niet in het toetsenbord gefluisterd. Snel zochten we op hoe we hulp konden roepen. De kabouter kon met ons communiceren via morsecode in capslock, na wat brute-force proberen dingen met het toetsenbord bleek dat we terug konden praten met morsecode via de numlock. Snel stuurden we de boodschap
“-. . …- . .-..   –. — -. -. .-   –. .. …- .   -.– — ..-   ..- .–. –..–   -. . …- . .-..   –. — -. -. .-   .-. . –   -.– — ..-   -.. — .– -. ”
wat bleek, er zaten maar liefst twee kabouters gevangen in ons toetsenbord. Deze kabouters klommen via de toetsenbordkabel naar binnen in de kast, infiltreerden en namen daar een groot deel van de puzzel over. In alle hoekjes en gaatjes werd gezocht, maar ook onze kabouters konden niet ontdekken wat de uitkomst van deze puzzel zou kunnen zijn.

Het was duidelijk dat de organisatie ook wat moeite had met deze puzzel, pas na twee uur kregen we een hint terug:

Nu hadden we echter nog wel een probleem: moesten we nu enkel de veelvouden van 7 van de oorspronkelijke puzzel gebruiken, de veelvouden van 7 van de campuskaart, die van de legenda, of moesten we dingen combineren? Wij hebben als eerste poging maar gekozen voor alle veelvouden van 7 op de oorspronkelijke puzzel. Niet elk veelvoud van 7 stond echter op deze kaart, dus we hebben ons beperkt tot wat we konden vinden:

Verrek, dat is een schaap. Zoals bekend is hebben schapen wel eens de neiging om op hun rug te gaan liggen, en dan komen ze niet meer overeind. Dit moet dus wel een verwijzing zijn naar een eindpunt. Zoals bekend bestaan er dialecten waarin mensen de r en de l velwisseren (vooral in het oosten schijnt dat vaak voor te komen), dus in plaats van rug moeten we zoeken naar lug. Dit woord zit fonetisch in “Openluchttheater”. Dit moest gewoon het juiste antwoord zijn, iets anders kon niet. Helaas, ook hier hebben we weer bot gevangen.

Dit kruis kwam tot op de millimeter nauwkeurig uit in de buurt van Het Ding. Hoewel we het zelf al bijna niet meer geloofden zijn we hier toch gaan kijken. Wat blijkt, hier hing inderdaad de mededeling dat we de bonuspuzzel 5 goed opgelost hadden. Eindelijk, onze zoektocht was ten einde.