Meeting

Dag twee begon met een meeting op het binnenplein van Box, waar we zes dinerende mexicanen aantroffen. Dit moet niet verward worden met de zes dinaren van bonuspuzzel 1.

Er werd even op de aanwezigheid van de teams gecontroleerd, er werd een kwartiertje wat gerommeld, en toen leek er daadwerkelijk iets van verhaal te ontstaan. Er waren meer blauw-gewenkbrouwde observers dan eerder gezien, in totaal vandaag drie. Het team dat gisteren gewonnen had, ¿El Pañdora?, mocht project B:12-CZ11 afstaan zodat de organisatie kon proberen ze aan de observers te voeren. De observers hadden hier niet veel zin in, dus de eerste tactiek werd een half uur geprobeerd. De teams mochten meedenken over een oplossing (voordoen!), maar dit hielp ook niet. Uiteindelijk werd het geprobeerd door de pil in een glas cola te stoppen. Na enige aarzeling had deze tactiek meer succes: een observer begon het glas leeg te drinken. Helaas bleef de pil aan de bodem van het glas plakken. De observer leek ineens heel erg overtuigd van het nut van de pillen, want hij probeerde nog een stuk of wat pillen via het glas, maar zonder cola, naar binnen te werken, maar ze bleven allemaal plakken. Na nummer vier lukte het dan uiteindelijk: de pil ging naar binnen. De observers bleken een bijzondere levensvorm: ze waren ineens allemaal in staat onze (naar eigen zeggen primitieve) taal te spreken.

De observers vroegen ons of we wisten wat er aan de hand was. Dat was toen, en is nog steeds, niet het geval. Vervolgens gaven ze aan dat onze beschaving op het punt staat verloren te gaan, en dat ze een wapen/object/voorwerp verloren zijn. Waarschijnlijk hebben deze statement iets met elkaar te maken. Om het object terug te vinden hadden ze gelukkig een spoor om te volgen. De teams bleken ineens taskforces te zijn, en we kreeg allemaal het begin van het spoor overhandigd. Hiermee begon dag 1. Spoor leidt natuurlijk naar het station Enschede Drienerlo, maar dit bleek buiten het puzzelgebied te liggen.

Puzzel 1: Is het een QR code?

De eerste puzzel was een QR-code met de titel “Is het  een QR code?” We hebben eerst geprobeerd op te zoeken hoe een code meer of minder “QR” wordt, maar daarna beseften we dat hier waarschijnlijk “QR-code” had moeten staan. Helaas hielp dit ons niet: het scannen van deze code bleek inderdaad geen resultaat te geven. Wel was het mogelijk om met wat vouwwerk enkele vierkantjes precies over elkaar te laten vallen waarbij er geen duidelijk figuur uit naar voren kwam.

De echte oplossing, geïnspireerd door een stem van boven, bleek weer veel te simpel te zijn: inverteer de kleuren van de code en scan hem opnieuw. Dit leverde een link op naar Cubicus. Onze pandora-maagden On a roll en Koproll gingen weer op pad.

Puzzel 2: Hijsbakkie of tetris?

De puzzel bij Cubicus had als titel “Hijsbakkie of tetris”. Hieronder stond een tetris-blok dat bekend staat als het J-blok, en daar weer onder een bonte verzameling van zwarte en witte blokjes. Het viel hierbij op dat dit in twee stukken was opgedeeld, en de twee stukken bestonden uit 2×16 blokjes. De eerste gedachte hierbij was dat dit twee coördinaten op zou leveren. De twee stukken van 32 bits zouden prima floats kunnen zijn, maar dit leverde niet echt iets op dat op de campus zou kunnen bestaan, of überhaupt op de kaart. Ook met het draaien van de stukken (wat de naam van tetris zou verklaren) kwam er niets zinnigs uit. Na lang dralen kwam Koprol op het idee dat die witregel ertussen wel eens bij de zwarte reeksen zou kunnen horen, waardoor het opeens op twee series van drie hoog werden in plaats van twee hoog. Dit valt natuurlijk te mappen op braille, en een eerste poging leverde allemaal hex-tekens op, tot op driekwart opeens een “j” erbij kwam. Er blijkt echter ook zoiets te bestaan als braille-tekens voor getallen, en dat leverde iets op dat met 52 begon. Kortom: het moesten wel coördinaten worden. Toen we dit eenmaal doorhadden bleek ook wat het J-blok erbij deed. Dit braille-teken betekent namelijk dat de volgende tekens getallen zijn in plaats van letters.

De oplossing leverde echter een punt boven de campus op. Maar we hadden nog de hint Hijsbakkie uit de titel, wat Zuid-Afrikaans is voor lift. Een lift kan alleen naar boven en naar beneden, en als we wat naar beneden zakken komen we midden op de sintelbaan uit. De locatie die de puzzel aangaf was midden, dus dat zou het wel zijn. Wel viel de stem van boven op dat als we twee getallen omwisselden we precies in het openluchttheater uitkwamen. Niet veel later volgde een mailtje van de voor ons nog steeds mysterieuze Evers Ossdorp, met de melding dat er een fout in de puzzel zat. De verbeterde versie bleek precies overeen te komen met de oplossing die wij al bedacht hadden. De volgende puzzel bleek inderdaad in het openluchttheater te liggen. De daadwerkelijk bedoelde relatie met het hijsbakkie hebben wij ook niet kunnen ontdekken.

Puzzel 3: Betalingsachterstand

Deze puzzel gaf ons de informatie dat er een factuur gestuurd moest worden naar ene Henny Huisman. Wie Henny is weten we niet, maar we vermoeden dat hij ook hoort bij de Evers Ossdorp-Posse. Gelukkig kregen we een linkje naar de webapp waar de administratie bijgehouden wordt. Deze administratie heeft twee mapjes: concept en final. Het eerste is een open dir met twee facturen (020033.pdf en 020034.pdf) waarvan er 1 voor H. Huisman is, de map final is forbidden. We bleken te slim, of misschien niet zo slim. De stem van boven probeerde in de map final factuur 34 t/m 40 en Duck was iets vergelijksbaars aan het doen. Alleen Koprol kwam op het idee om gewoon hetzelfde factuurnummer/filename als in de map concept te proberen in de mail final, en zo kon zelfs de minst ervaren h4x0r zonder problemen de factuur vinden. Op deze factuur stond een mailadres, dus de factuur ging mooi per mail naar de heer Huisman. Niet veel later kwam hierop een out-of-office-reply met de melding dat Henny voor dringende zaken beschikbaar was bij het carillon. Met een printje van de factuur trokken we naar ons favoriete klokkenspel. Uiteraard was er geen spoor van Henny Huisman te bekennen, die zat vast boven in het carillon de huismus te observeren met zijn even illustere vriend Evers Ossdorp. De rekening hebben we overgedragen aan onze deurwaarder. de heer Huisman komt er natuurlijk niet zo makkelijk mee weg.

Puzzel 4: Het begon met een lange jan uit oud-flatlands, zei Pieter Claesen

Wel lag er bij het carillon een zwartbedekt pamflet met de langste titel van deze Pandora: “Het begon met een lange jan uit oud-flatlands, zei Pieter Claesen”. Eronder twee getallen, een plus-teken en een afbeelding: een rondje met daarin het logo van studievereniging Arago en een N en S. Na wat zoeken naar de verschillende termen en namen die in de titel voorkwamen bleek het te verwijzen naar de Onze Lieve Vrouwe-toren (de lange jan) uit oud-flatlands (Amersfoort). In deze toren is het middelpunt van het “Dutch Grid Reference System”, een coordinatensysteem speciaal voor Nederland, dat met meters werkt. Dit systeem is in onbruik geraakt, een nieuw systeem heeft een nulpunt in Frankrijk waardoor je nooit meer negatieve getallen zou krijgen. Dit systeem staat bekend als het Rijksdienstcoordinatenstelsel. Hierop valt prima de gegeven coordinaten in te vullen, maar dat levert een plek op in een weiland bij Sassenheim, waar geen zinnig adres uit kwam en geen streetview-gegevens uit de buurt gevonden konden worden. Wel viel hieraan op dat de breedtegraad wel klopte met de campus, en we dus alleen nog aan de lengtegraad hoefden te sleutelen.

Gelukkig moest er nog een optelling bij komen, namelijk die van de afbeelding. De N en S erop zijn vast windrichtingen. We hebben van alles geprobeerd voordat we op het antwoord kwamen. De overpowered decoder loslaten op Arago en constateren dat François Arago toch niet degene was die we zochten (tsja… achteraf…), toch nog maar eens de atoomnummers van Ar, Ag en O bij elkaar optellen, het hielp allemaal helemaal niets. Uiteindelijk hebben we maar eens gedecodeerd op ‘Arago North South’ en toen viel ons eindelijk op dat meneer François verantwoordelijk was voor de Parijsmeridiaan (of Arago Rose Line) op breedtegraad 2°20′14.03. Voordat de resultaten bij elkaar opgeteld konden worden was het nog wel nodig om ze naar 1 stelsel te converteren, en grondig wetenschappelijk praktijkonderzoek wijst uit dat de resultaten hiervan erg afhankelijk zijn van de gebruikte site om dingen te converteren. Na 9001 pogingen kwamen we uit op een punt dat op de campus lag, en natuurlijk was dit weer zover mogelijk van onze basis af, namelijk bij Pinetum. Omdat hier heel veel teams aan het rondzwerven waren tegen de tijd dat we hem vonden, moesten we genoegen nemen met een single-foto hit-and-run. Dit leek een succes, de overige teams hebben Duck niet gespot.

Achteraf gezien bleek natuurlijk dat als we 6.82cm verder hadden gekeken dan onze neus lang was, de eerste afbeelding die de overpowered decoder ons voorschotelde verdacht veel weg had van de afbeelding op de puzzel.

Puzzel 5: Petals

De volgende puzzel had als titel “Petals”, een afbeelding van rozenblaadjes of van steentjes en wat dobbelstenen. De foto was zo duidelijk dat we maar met google images hebben gezocht tot we zeker wisten dat het rozenblaadjes waren. De dobbelstenen onderaan toonden drie vijven en twee drieen: een full house. Op het campusterrein zijn twee huizen: Seinhuis en Teehuis. Er bestaat ook een Full House Rose waar thee van gezet worden, dat moet dan toch wel het Teehuis worden. Netter zou zijn als dit naar het Theehuisje zou verwijzen, maar dat gebouw is al zo lang weg dat zelfs wij dat niet bewust hebben meegemaakt. Nadat we 7 rondes om het Teehuis gelopen hadden zonder ook maar een spoor van een puzzel te ontdekken hebben we eens contact opgenomen met de orga. De reactie was erg kort: “Jullie denken veel te moeilijk, just fucking google it” Inderdaad orga, Rick heeft als hobby het cultiveren van bijzondere rozensoort en Koprol is een ontzettende liefhebber van bijzondere theesoorten, dus wij wisten direct te melden dat er een Full House Rose bestaat waar thee van gezet wordt. Ik neem nog even een kopje.
Na nog een keer googlen zonder full house kwamen we uit op het nummerspelletje Petals Around the Rose, af en toe zelfs foutief een wiskundig spelletje genoemd. Op Wikipedia staat daarbij de volgende quote: “Therefore the numeric result can be calculated by counting 2 for each 3 face and 4 for each 5 face”. Dit resultaat bij elkaar optellen werd 16, ofwel Nanolab.

Puzzel 6: EEE

De volgende puzzel toonde allemaal stukjes uit de campuskaart in de vorm van een E, dat was eigenlijk in één oogopslag duidelijk. Het kostte dan ook niet veel moeite om de drie weergegeven stukjes te lokaliseren op de campuskaart waarvan het grote mysterie Evers Ossdorp ons de vorige dag vertelde dat we die moesten gebruiken: Twee stukjes medewerkerswoningen rond de achterhorst en een paar wegen waaronder De Horst, toevallig precies naast de tekst De Horst.

De truc van de puzzel zat hem in het lege cirkeltje met daarachter -20. Aangezien het gebouw 20 erg in de buurt van de getekende locatie staat, viel niet direct op dat daar iets mee moest gebeuren. Als je het cirkeltje bekeek ten opzichte van gebouw 20, kwam je op een verboden (nouja, de volgende meeting zou het pas echt duidelijk verboden worden) plek uit. Na nog een tijdje bleek echter dat de puzzel anders werkte: op de plek van de lege cirkel stond wel een gebouwnummer, namelijk 23. Hiermee werd het een simpele rekensom: 23-20=3.

Wel een nadeel aan deze puzzel was dat E natuurlijk heel makkelijk ook te interpreteren is als een 3, al helemaal wanneer zoals op de puzzel het geval was twee van de E’s zo geroteerd waren.

Puzzel 7: aan plus uit

De nieuwe puzzel toonde een vlak met zwarte en witte vlakjes, met de titel “Aan plus uit”. Dit lijkt op een spelletje waarbij je alle vakjes uit moet klikken (of aan, wat precies aan is en wat uit was niet helemaal duidelijk). Met slechts 5 klikken konden we het speelveld geheel wit maken (dat is duidelijker dan aan en uit), en de locaties hiervan hebben natuurlijk nummers die bij elkaar opgeteld kunnen worden. De 0 voor het veld suggereert hier dat we het eerste veld 0 moeten noemen. Dit levert de simpele som 1+4+11+16+25 op. Als we dit op een zinnig manier bij elkaar optellen zijn we na 12 uur code schrijven, dit weggooien en een code generator verder bij het getal 57. Er is gelukkig maar één gebouw 57 op de campus, namelijk het zwembad.

Puzzel 8: Het antwoord is niet te deduceren

Hier was pas duidelijk wat we met het verhaal van de eerste dag moesten, en zonder onze handdoeken te vergeten trokken we naar het water. Gelukkig lag de puzzel niet in het afgesloten zwembad maar hing die aan de muur buiten. De puzzel ging over 40 observers met blauwe wenkbrauwen en meer observers met anderkleurige wenkbrauwen. Dit dilemma is al een keer precies uitgelegd op XKCD wat betekende dat we op weg moesten naar 40, Erve Holzik. Helaas herkende alleen het away-team dit, waardoor we vertraagd werden totdat die op HQ terugkwamen.

Een ellenlange en drukke zoektocht later bleek aan een lantaarnpaal die van genoeg afstand wel in de buurt van Erve Holzik leek te staan het einde te hangen.

Einde: Het antwoord is niet te deduceren (einde)

Bij Erve holzik hing de eindtekst van de dag:

LOGBOEK 12 maart 1876
Vandaag was een bijzondere dag. Eindelijk hebben we het wapen dat de invasie wilde gebruiken bemachtigd. Met wat hulp van Oktober hebben wij dit wapen verborgen en beveiligd, zodat dit nooit meer misbruikt kan worden. Volgens Oktober is het wapen in staat om de volledige bevolking van een planeet te verruilen met die van een andere. Onze bezoekers willen dit wapen gebruiken, omdat het voortbestaan van hun planeet wordt bedreigd. Gelukkig hebben wij hier iets op bedacht. Wij hebben het wapen in een vijfdimensionale kluis opgeborgen, zodat zij het niet kunnen gebruiken zonder hulp van ons mensen. Ook hebben we ontdekt hoe we de verzetsstrijders kunnen herkennen. Ze lijken namelijk wel een lichte vorm van emotie te begrijpen, en moeten lachen om onze grappen. Wij moeten kosten wat het kost voorkomen dat dit wapen in verkeerde handen valt.

LET OP: Is het wel zo verstandig om dit wapen aan de vreemdelingen te geven? Je stelt voor om het wapen mee te nemen, maar morgen om 20:30 eerst maar eens te verzamelen op de parkeerplaats ten oosten van het buitenbad (52.245329, 6.8549), en met de andere ontdekkers van dit bericht te overleggen wat te doen.

Hieruit bleek duidelijk dat in 1876 ook al sprake is geweest van observers, waarbij de (menselijke) schrijver van dit logboek onderdeel uitmaakte van de groep die het wapen in de 5-dimensionale kluis heeft verstopt. Ze leken echter ‘de verzetsstrijders’, wie dit ook zijn, niet te vertrouwen.