Meeting

Voor vandaag waren er twee mogelijkheden: óf de orga vond het een goed idee om alle teams te laten rickrollen, óf de orga had zin in knakworstjes. De mensen die onze avonturen van vorig jaar herinneren snappen al wat er aan de hand is: de meeting vond plaats bij het Carillion. Overdag hadden Duck en Rick blikjes knakworst ingekocht en Barrel werd speciaal voor deze dag ingevlogen om vooraf de straten rond het Carillion te voorzien van logo’s en diepzinnige teksten. Daarnaast was Barrel ook weer verantwoordelijk voor het opwarmen van de knakworstjes met project V:3-RS13 (Sixth Dimensional Portable Device for Turning Black Matter into Obliterating Heat). Helaas was het omhulsel van de voeding wat minder breed dan vorig jaar, wat enkele peniebele situaties betreffende de stabiliteit van het geheel zorgde. De geur van warm dood dier deed bij één enkele deelneemster van een concurrerend Task Force het geluid “Mauw” ontlokken, dit is waarschijnlijk weer een onmogelijke bonuspuzzel.

Onze wenkblauwe vrienden wilden weten of we gisteren het wapen gevonden hadden, maar geen enkel van de aanwezige Task Forces snapte hier iets van. Terwijl uitgezocht werd waar dit misgegaan is ging de telefoon van één van de observers, er zouden andere observers onderweg zijn naar deze locatie, observers die geen deel uitmaakten van het verzet. De briefing kon daarom hier niet verder gaan en alle Task Forces moesen zich verplaatsen naar het O&O-plein. Gelukkig was project V:3-RS13 niet opnieuw bezig met het uitlokken van “mauw”-geroep.

Bij aankomst op het O&O-plein ging de 5-dimensionale telefoon van één van de observers af. Op dit plein bleek afluisterapparatuur te zitten en iedereen mocht meehelpen dit op te sporen. Een alternatieve oplossing zou natuurlijk zijn om de meeting wederom te verplaatsen, maar eenvoud schijnt iets te zijn voor driedimensionale wezens. Na lang zoeken was de conclusie dat de gespitste oortjes van een meikever niet naar ons konden luisteren, en dat in het platte stukje papier, wat in 5 dimensies toch echt een boekje bleek te zijn, werd uiteindelijk toch het afluisterapparaat gevonden. Met een flinke schreeuw in 5  octaven was besloten dat het device onbruikbaar was en we kregen de daadwerkelijke briefing. We moesten vast proberen te voorkomen dat de wereld overgenomen werd door buitenaardse wezens ofzo

Na het uitgereikt krijgen van de envelop met de eerste opdracht gingen de veel te korte 5 minuten tijd om weg te komen nog niet in, maar werd ons verteld dat we nog minimaal 10 minuten moesten wachten. Gelukkig mocht de envelop al opengemaakt worden, en bleek de eerste puzzel een puzzel te zijn.

Puzzel 1: Puzzel

In de envelop bevonden zich allemaal dubbelzijdig bedrukte stukjes van een satellietbeeld van Google Maps, voorzien van rode en blauwe stippen. Het puzzelen werd al snel afgebroken omdat onze vijf veel te korte minuten ingingen, en op HQ werd een groot oppervlak gepakt verder te puzzelen. Dit puzzelen werd door een paar zaken een stuk makkelijker gemaakt. Ten eerste waren sommige van de rode en blauwe stippen doormidden geknipt en konden daaruit duidelijk stukjes die bij elkaar hoorden gevonden worden. Ten tweede waren de stukjes niet recht afgeknipt, waardoor soms ook vrij snel besloten kon worden dat het onherkenbare stukje bos toch op een andere plek moest horen omdat het stukje te smal was. Ten derde stond op sommige stukjes nog het Google-watermerk waarmee ook stukjes aan elkaar konden worden geplakt, en direct duidelijk was wat de bovenkant van de kaart was. Toen de hele afbeelding in elkaar zat herkende onze stem van boven al vrij snel een pijl in de rode stippen, die wees naar het grasveld ten westen van de vijver naast Drienerburcht. Rick en On a roll gingen snel op pad, terwijl op het hoofdkwartier de achterkant van de kaart bekeken werd. Dit vormde een nieuwe kaart, wederom voorzien van rode en blauwe punten. Met wat creativiteit viel er een smiley te zien in de rode stippen, maar de grote bonuspuzzel was dit keer natuurlijk wat dit kaartje precies voor moest stellen. Na kort zoeken was duidelijk dat het niet in Enschede was, waarna de thuisbasis van Evers Ossdorp doorzocht werd: Baarn. Ook deze zoektocht leverde niets op, wat niet anders kan betekenen dat deze kaart van een stad op een andere planeet moet zijn.

Puzzel 2: De Visser

Op de tweede puzzel bleek een gigantische lap tekst te staan:

Even was het stil. Simon voelde zijn hart kloppen. Zou het dan toch zover zijn? Daar was het weer! Het spetterende water bevestigde zijn vermoeden. Simon bewoog zich niet. Hij stond stil als een rots en telde tot drie. Opeens zag hij zijn dobber weer onder water verdwijnen. Hij had beet! Langzaam hengelde hij zijn vangst binnen. Hij had al best veel mensen gevangen vandaag. In de verte hoorde hij een haan kraaien. Gisteren hadden ze wijn gedronken. Hij glimlachde droevig. Eigenlijk ging dit nergens over. Er was maar een glas wijn, en ze hadden beiden dorst. Hij moest nu echt kiezen. Fronsend dacht hij na over de toekomst. Ergens in 1963 zouden ze hem vergulden, op de dag dat de broer van Francesco verkozen zou worden. Mensen zouden hem kussen. Maar in 1978 zou hij weer doorboord worden met zilver. Een droevig vooruitzicht. Het klonk goed voor zolang het duurde, maar de dagen verstreken. Hoeveel dagen waren het eigenlijk? Hij dacht na. Stiekem wenste hij dat hij nog zijn telraam had. Kon hij dat maar delen door het jaar waarin Justinianus zijn zijderupsen kreeg. Dat zou eens wat zijn. Eigenlijk klonk het wel heel makkelijk. Misschien was het wel gewoon waar. Opnieuw gooide hij zijn hengel uit en staarde naar zijn dobber. Eigenlijk was dat best significant. Hij gooide zijn hengel weg en langzaam slofte hij naar huis. Het paste eigenlijk net niet helemaal. Hij maakte de cirkel bijna helemaal rond. Hij glimlachte, voelde zich integer en viel in slaap.

Al vrij snel viel het ons semi-teamlid uit Staphorst op dat het eerste gedeelte vol stond met verwijzingen naar de bijbel. Staphorst verwijst natuurlijk naar de Horst, maar aangezien dat intussen echt verboden gebied was verklaard moesten we verder zoeken.
Het tweede deel bleek na wat zoekwerk over pausen te gaan. Dat kwam mooi uit, want we konden wel een pauze gebruiken. De traditie is dat een paus na zijn verkiezing bekleed met gewaden waar goud in is verwerkt zich aan de proletariërs laat zien. Bij het overlijden van een paus is de traditie dat driemaal met een zilveren hamertje op het hoofd van de paus wordt getitkt, als hij niet reageert moet hij wel dood zijn. Als je de eerste keer hard genoeg slaat ook. Onze stem van boven knikte bevestigend, want ook hierboven worden de boeken van Dan Brown gelezen. Dit gaf ons de datums 21 juni 1963 en 6 augustus 1978, precies 5525 dagen.
De referentie naar de zijderupsen bleek wat lastiger te vinden, vroeger wist men niet precies hoeveel jaar geleden het was dat men dacht dat het een goed idee was om met de jaartelling te beginnen, waardoor we de antwoorden 552 en 553 kregen. Beide jaartallen leverden in de berekening een bijna rond getal 10 op, maar bij het antwoord van 553 lag dit iets onder de 10, maar de operatie integer zou hierbij ook een typecast kunnen zijn die er 9 van maakt. Helemaal duidelijk was het antwoord dus niet, maar 10 leek ons de beste gok

Puzzel 3: Het gaat niet om de woorden.

Bij Erve Holzik werd een plakkaat gevonden met een stuk tekst over de verschillende bijzondere projecten waar de observers mee bezig zijn. Onder andere wordt er gesproken over een ION cannon, waarbij niet helemaal duidelijk of dit zich in de lage baan bevindt. Het was vast niet zonder reden dat de alinea’s allemaal in andere fonts geschreven waren. Het thuisfont begon intussen met WhatTheFont een poging te ondernemen om de fonts te ontcijferen. Helaas waren de foto’s niet heel scherp aangezien het folie om de puzzel erg bobbelig was (tip voor de volgende orga: een lamineerapparaat is echt niet duur), en de fonts konden niet automatisch ontcijferd worden. Toen het uitteam weer terug was was enkel het font van de eerste alinea nog maar herkend: Comic Sans. De kans is natuurlijk groot dat we de eerste letters van de fonts moeten hebben, en enkel Chalet is een gebouwnaam van 6 letters die begint met een C. Het laatste font werd al snel herkend als Tahoma, waarmee we genoeg zekerheid hadden dat het Chalet zou zijn. Snel rolde een team die kant op, terwijl op het hoofdkwartier een poging werd gedaan om de juiste fonts te zoeken, wat een stuk makkelijker is als je de eerste letters al weet. Hier werd ontdekt dat Tahoma niet het juiste font was, maar Times New Roman begint ook met een T.

Puzzel 4: Find f(s)

De puzzel die we aantroffen bij Chalet was een korte wiskundige vergelijking:

f(x) = x⁵ * x^-2

De uitkomst hiervan werd, in combinatie met de titel, natuurlijk s³, ofwel sss. Er werd al snel een decoder losgelaten op deze afkorting in combinatie met de UT, maar iets concreets leverde dit niet op. Onze stem van boven fluisterde opeens in dat het ook wel eens zou kunnen staan voor “cubic s”, ofwel Cubicus. Dit leverde bij Barrel en Rick een ontzettende “Doh” op, aangezien vrijwel dezelfde puzzel wel eens eerder is gebruikt tijdens een pandora, waarbij niemand zal raden welk team dat jaar de organisatie was.

Puzzel 5: Benoem de verschillen

Na langdurig zoeken bij Cubicus bleek dat iemand weer eens moeite had met de windrichting, dit keer was het niet Rick maar had de orga de puzzel aan de verkeerde kant gehangen. De puzzel bestond uit een rijtje getallen, waarbij er één miste:

1 _ 27 40 43 44 49 65

Opvallend is dat alle genoemde getallen ook bestaande gebouwnummers zijn, wat dus vast betekent dat het een getal tussen 1 en 27 moet zijn. Nadat Barrel de getallen had ingetekend op een campuskaart ontstond er een krul waarbij het antwoord ongeveer proeffabriek moest zijn. Voor de andere fossielen: dit is de nieuwe naam van de AKI. Uiteraard was hier niets te vinden. Het bleek ook dat vrijwel elke lijn die hierbij getekend was een zwart bolletje op de campuskaart doorkruiste, behalve dan de lijn tussen 43 en 44. Maar al deze oplossingen deden nog niets met de verschillen, dus besloten we een verschilrij uit te rekenen:

_ _ 13 3 1 5 16

Ook dit vormde allemaal geldige gebouwgetallen, maar een patroon hierin was niet te ontdekken. Intussen waren de getallen ook zo klein dat deze en alle opvolgende getalrijen wel geldige gebouwnummers moesten worden. Met het doortrekken van de verschilrijen zouden we uiteindelijk bij Charlie terechtkomen, maar aangezien de puzzel aan de zuidkant moest hangen was dit een onmogelijke oplossing. Daarnaast misten we natuurlijk nog één getal.

Ten einde raad zijn we maar een poging gaan doen om alle gebouwen in deze range af te zoeken. Aangezien de Horst inmiddels echt verboden terrein was gemaakt viel er al een aardig stapeltje weg. Bij deze zoektocht kwamen we onder andere aan de noordkant van de Spiegel puzzel 7 al tegen, dat zou ons straks weer werk besparen. Na alle gebouwen afgezocht te hebben was de puzzel nog niet gevonden, en werd besloten om nog een tweede keer de zuidkant van Hal B te bekijken. Per ongeluk werd tijdens het fietsen naar Hal B de puzzel gevonden, een creatieve geest had deze puzzel opgehangen aan de noordzijde van Citadel.

Tijdens de eindborrel werd ons verteld hoe de puzzel eigenlijk had gemoeten: De getallen in de verschilrij hadden als woorden uitgeschreven moeten worden, daaruit bleek dat ze in alfabetische volgorde stonden. De enige mogelijkheid voor het getal op het streepje was dan 9. Als je vervolgens de kaart op de kop houdt klopt het zuid ook. Wat ons betreft een beetje vergezocht.

Puzzel 6: Press the Button

Het hele team met uitzondering van Barrel en de stem van boven vond op de Citadel een blaadje met de tekst dat de puzzel verplaatst was naar de zuidwestkant van Box. De windrichting bleek dit keer ook echt te kloppen, de vondst hier was een nieuwe puzzel met een tinyurl en een muis. Vanuit HQ mocht Barrel de URL bekijken, die bleek te verwijzen naar een webcam gericht op de puzzel. Helaas had de orga twee foutjes gemaakt in de javascript die het plaatje moest reloaden. Ten eerste stond hierin een statement “console.log(‘reloaded’);” wat zorgt voor fouten als je geen console hebt (bijvoorbeeld een Firefox zonder Firebug), ten tweede zorgde in de meeste browsers de caching ervoor dat er geen nieuw plaatje werd geladen (de standaardtruc hiervoor is om een string als “‘?’ + unixtime()” te plakken). Kortom: Barrel zag niet meer dan een statisch plaatje, wat eigenlijk een webcam van de puzzel met 5 minuten vertraging had moeten zijn. De rest van het team probeerde intussen de knoppen van de muis. De middelste muisknop deed niets, de linker liet een lange toonladder horen. Tijdens het afspelen kwam Rick opeens op het idee dat we puzzel 7 al gevonden hadden en we dus geen moeite hoefden te toen deze puzzel verder op te lossen.

Van team ¿El Pañdora? hoorden we later dat de toonladder uit totaal 26 tonen bestond (en daarmee dus eigenlijk geen toonladder is), en achter de rechtermuisknop zat een semi-willekeurige reeks met tonen. Het laat zich raden dat de tonen achter de linkermuisknop A tot en met Z waren en zo met de tonen rechts een woord gevormd kon worden.

Puzzel 7: Puzzelen is atomair

Puzzel 7 bleek een scheikundig raadsel te zijn:

Platinaerts oplossen in koningswater
Het zout neutraliseren met natriumhydroxide.
Ammoniumchloride
toevoegen: het platina slaat neer
Andere elementen verwijderen tot er rode kristallen overblijven
Door reductie met waterstofgas zuiver ******* isoleren

Helaas maakten we hierbij de fout om te proberen de losse stappen op te lossen, waarbij het stukje “Andere elementen verwijderen” erg ambigu was. Hierbij kregen we onder andere de oplossingen Platina(II)Chloride en Platina(IV)Chloride. Het past natuurlijk voor geen meter in het aantal sterretjes, maar het is natuurlijk ook niet zeker dat deze lengtes overeen moeten komen. Dit levert PtCL2 op, en zoeken naar gebouwen met die letters op de campus gaat naar het Openluchttheater, maa dat bleek niet de juiste oplossing te zijn. Wellicht zou het toch puur Chloride (Cl) zijn, wat ook de afkorting was voor Cleanrooms? Of zou het toch Platina opleveren (een logisch doel gezien je begint met platinaerts), en zou het atoomgetal van Pt het antwoord zijn? Maar nee, gebouw 78 bestaat niet.
Na vele omzwervingen kwam Rick uiteindelijk op de wikipediapagina van Rhodium uit, waar precies ons receptje beschreven stond. Atoomgetal 45 verwees dan natuurlijk naar Hogekamp.

Puzzel 8: Rebus

Bij Hogekamp hing een erg bijzondere rebus, vooral de herhalende plaatjes vielen op en de operaties als vermenigvuldigen en worteltrekken komen ook niet in standaardrebussen voor, waardoor de plaatjes vast voor getallen moesten staan. Boven de linker- en rechterhelft stond een “&” en het getal Phi. Links bleek al vrij snel dat “Don’t Panic” een verwijzing was naar “The Hitchhikers Guide to the Galaxy” en de 10 vingers bij elkaar opgeteld 52 vormden, dus er moesten vast coördinaten uitkomen. De meeste andere tekens waren vrij makkelijk te vinden:

Baby’s: Tweeling => 2
James Bond: 007 => 7
Zwarte kat onder een ladder: Ongeluk => 13
Gouden medaille: Eerste plek => 1
Zwart gat => 0
Zwangere buik: 9 maanden => 9

Het enige zoekwerk was voor de boom en het Chinese teken. Dit teken bleek te staan voor dood, wat ongeveer hetzelfde klinkt als 4. De boom bleek de Methulasa Tree te zijn, de oudste boom ter wereld die nu 4845 jaar oud is. Helaas kwamen deze coördinaten niet op de campus uit. Ook het variëren van de waarde van de boom met de leeftijd die genoemd staat in het wikipedia-artikel (4798 in het jaar 1957) of de leeftijd van de bijbelse Methusalem (969) leverde niets op. Na wat variëren bleek zelfs dat het niet mogelijk was om hierbij een plek op de campus als antwoord te krijgen. Na alle andere waardes en berekeningen driedubbel gecontroleerd te hebben stonden we op het punt om Evers Ossdorp te mailen met de vraag of de puzzel wel klopte, maar de Alwetende Evers had ons brein al geobserveerd en was ons voor:

Beste Teams,

Bonuspuzzel 2

De enige puzzel die nog in ons rijtje ontbrak was Bonuspuzzel 2, waarvoor we ook nog geen enkel aanknopingspunt hadden, behalve dan dat El Pandora (vrij vertaald uit een raar dialect) hem had gevonden. Uit pure nood hebben we dit team maar uitgenodigd voor een eindborrel in ons hoofdkwartier. Het idee was ze dronken te voeren met bier en het antwoord aan ze te ontfutselen, maar gelukkig hadden ze zelf tequilla meegenomen waarmee ze zichzelf al dronken voerden, goedkoper kun je de oplossingen niet krijgen. Hier leerden we dat het hele thema gebaseerd was op de serie Fringe waarbij bepaalde codes worden gebruikt. Ergens in de Zilverling hing een poster waarop in lettergrootte 1 in een verhullende kleur te zien was dat het een bonuspuzzel was, waarbij de code “tic tac toc” tevoorschijn kwam. Dit was zonder spaties een puzzelcode. De reden dat dit team dit op had kunnen lossen was dat twee personen vanuit de borrelcommissie al iets van het thema wisten en daarom maar als voorbereiding alle 100 afleveringen van deze serie bekeken hadden. En dan denkt men dat wij veel tijd in de voorbereiding steken met alle technische snufjes.

In hindsight lukte het on de connectie met de serie ook te maken door Google images te laten zoeken naar de Twitter-avatar van Evers Ossdorp, die verwees naar een van de karakters uit de serie, namelijk December. Ook in de tekst aan het eind van dag 2 stond een naam die letterlijk een Engelstalige naam van een maand was.

Meeting

Aangezien we dubbele informatie hadden over de meetinglocatie (Amphi vanuit de orga, de parkeerplaats naast het zwembad vanuit de eindpuzzel), splitsten we onszelf op. Helaas zat Emma Watson niet in ons team, dus op twee plaatsen tegelijk zijn konden we wel vergeten. Enkele teamleden gingen dus maar naar de parkeerplaats en Rick werd in z´n eentje nar het Amphitheater gestuurd. Er waren bij de parkeerplaats teams die zich hardop afvroegen of ze datzelfde moesten doen, dus we vertelden ze maar dat dat ons niet zo’n goed idee leek.

In het Amphitheater had een klein groepje (een man (m/v) of 8) zich verzameld. Enkelen vroegen zich af waar de rest was; Rick hield zich maar van den domme: hij was in ieder geval netjes aanwezig. Vanuit de hoogte kwam een observer de trap af. Ze vroeg zich af waar de rest was. Toen daar geen antwoord op kwam, vroeg ze of iemand het wapen bij zich had. Na herhaling van de vraag (de rest wist schijnbaar niks van een wapen) legde Rick uit dat het wapen op een plek lag waar we niet bij konden. De observer nam hier geen genoegen mee en vroeg nogmaals naar het wapen. Daarna vroeg ze nogmaals waar iedereen was. Dit bleef een paar keer zo doorgaan; observers hebben waarschijnlijk niet zo’n uitgebreide state space.

Bij de parkeerplaatsmeeting was een observer, die een duidelijker verhaal had: zijn ras wil de Aarde overnemen, maar hij maakt deel uit van het verzet. Het wapen dat kwijt is zou in handen kunnen zijn van niet-verzetsstrijders, dus die moeten weggejaagd worden. Zijn ras kent geen emoties, maar het verzet heeft iets bijzonders ontdekt: observers kunnen niet tegen lachen. In de buurt van de meeting (bij de Amphi-meeting), was het niet-verzet bezig met de task forces die niet slim genoeg waren om het spoor naar de tekst over de verzetsmeeting te vinden. De observers aldaar moesten weggejaagd worden door er als verzets-task forces naartoe te gaan en net zo lang te lachen tot de observers gevlucht waren.

Nepwapen

De observer heeft het echte wapen inmiddels ontvangen. Bijna niet van nep te onderscheiden.

De operatie was een groot succes. De observers bleken inderdaad heel slecht tegen lachen te kunnen. Waar ze tot dat moment niet beïnvloed werden door enige emotie, konden ze hier overduidelijk niet tegen. Er werd nog even gesmeekt te stoppen, maar daarna was de enige optie toch echt hard wegvluchten.

Hierna kon het verzet weer tevoorschijn komen, waarna ook de overgebleven task forces ingelicht werden door het verzet. Het verzet vroeg om het wapen. De vinders ervan, ¿El Pañdora?, probeerden de boel eerst op te lichten met een nepwapen, maar gaven uiteindelijk het echte wapen af. Beiden leken verdacht veel op een 3.5″ floppydisk (we begrijpen dat de meeste lezers niet weten wat dit voor dingen zijn, maar we gaan het écht niet uitleggen), maar uiteraard was het echte wapen toch echt een 5-dimensionale kubus.

De opdracht van het verzet aan de task forces omvatte deze dag het verzamelen van informatie om het wapen onschadelijk te maken.

Puzzel 1:

De eerste puzzel werd bij de meeting overhandigd. Bij wijze van hoge uitzondering werden geen puzzeltitel of windrichting aangegeven. De puzzel bestond uit een smalle papieren strook, en we kregen er ook een potlood bij, maar dat hoefde er natuurlijk niet per se bij te horen. Helaas waren we niet in de gelegenheid de puzzel direct na de meeting te bekijken, omdat we maar 5 minuten hadden om onszelf in veiligheid te brengen (hadden we al eens gezegd dat dat misschien te weinig tijd zou kunnen zijn, eventueel misschien perhaps?). Eenmaal in veiligheid besloten we eigenlijk gelijk dat de strook om het potlood gedraaid moest worden. We presteerden het in eerste instantie om dit verkeerd om te doen, maar toen we woorden van rechts naar links zagen deden we het toch nog maar even goed.

DE VOLGEN
DE PUZZEL
 LIGT TEN
WESTEN VA
N HET PAV
ILJOEN

Puzzel 2: Altijd weer die spelfouten!

Bij het paviljoen vonden Rick en Duck vrij snel en een beetje geholpen door de wind die de puzzel deed opwaaien om een wit hoekje te laten zien de volgende puzzel. Het bleek een lap tekst, die er bekend uit zag maar toch niet helemaal klopte:

Two households, both alike in dignity, In fair Vedona, where we lay our scone, From ancient grunge break to new motiny, Where ciril blood makes civil hands unclean. From forth the fatal doins of these two foes A pair of star-cross’d lovers take their life; Whose misadvintured piteous overthrows Do with their death bury their parents’ strafe. The fealful passage of their death-mark’d love, And the contenuance of their parents’ rage, Which, but their children’s end, cought could remove, Is now the two hours’ traffic of our stage; The which if you with patient ears attent, What here shall miss, our toil shall strive to mend.

Rick las het origineel op terwijl Duck meeschreef. Zo kwam het mooie gekras wat jullie hiernaast kunnen bewonderen tot stand. Bijzonder detail hierbij was dat in de versie die Rick in zijn hoofd (of misschien op zijn scherm) had een woord verschilde van de versie die On a roll bekeek. Uiteindelijk bleek dit woord niet te moeten verschillen voor de puzzel.

De verschillen zaten hem in de letters donordialect cq rduvlairind, als je de puzzelversie of de originele versie pakte. Aangezien donordialect wel op een woord leek zijn we daar mee aan de slag gegaan. Dit bleek een bestaande term te zijn, maar we konden er niet echt een goede definitie vinden of een ander verband vinden. Rick had na een minuut of tien ineens een mooie brainfart: anagrammen. Rick kwam vervolgens vrij snel met Citadel, waarna Noord gemaakt kon worden van de lettters die overbleven.

Puzzel 3: Driving skills

De puzzel bij Citadel hing natuurlijk op de meeste logische plek: verstopt in de inham direct naast de ingang. Duck en Rick hebben snel wat fotos gemaakt en waren met een halve minuut weer weg.

De puzzel bestond ook hier weer uit een tekst, waarbij de oplossing deze keer nog makkelijker was. Dit deed ons vermoeden dat dit een campusrace/shootout-dag ging worden, wat uiteindelijk ook zo bleek te zijn. Het was een simpel rekenraadseltje:

Men rijdt van locatie A naar locatie B met 40km/u. Op de terugweg is het al laat en wat rustiger op de weg dus rijdt men 50km/u. Neem de gemiddelde snelheid van de totale rit en deze integer zal je naar de juiste plek wijzen mits je er dertig vanaf trekt.

Ondanks de slordigheid rond integers was de puzzel natuurlijk heel duidelijk: even uitrekenen (onze rit was voor het gemak 200km each way) en je komt uit op 14, het gebouwnummer van het Teehuis.

Puzzel 4: Puzzelen is een ware kunst

Puzzel 4 bleek een eenvoudige nonogram. Helaas was het oplossen ervan niet zo eenvoudig, aangezien On a roll het broodnodig vond om het Python-script van een bekende te testen, ingefluisterd door de stem van boven. Toen Duck en Rick terugkwamen van het ophalen, was hij hier druk mee bezig.

Rick vond online een andere nonogram-solver. Het invoeren van de puzzel gaf direct resultaat.

Rick had dit plaatje eerder gezien: hij had het vermoeden dat het plaatje leek op het oude logo van de arbodienst. Enkele minuten later waren Duck en Rick hier dan ook driftig aan het zoeken. Helaas, hier was duidelijk niks te vinden.

Na nog een keer bellen en denken hadden Duck en Rick het juiste doel voor ogen: op het plaatje stond een deel van een kunstwerk dat vroeger voor de Zilverling stond. Dit kunstwerk was een paar jaar geleden verplaatst naar het kruispunt aan de achterkant van dit gebouw. Na enig zoeken vond Duck hier de volgende puzzel.

Puzzel 5: 0m & 0m

De puzzel had rechtstreeks uit een IQ-test kunnen komen, een rijtje getallen waarvan er eentje ontbreekt.

1 - 5 - 21 - 85 - X?? - 1365

Alle opeenvolgende getallen op elkaar delen levert een nieuwe rij op: 5, 4.2, 4.04, en de wortel van de twee met de tussenstap is 4.007. Het convergeert duidelijk naar 4. Alles vermenigvuldigen laat duidelijk zien dat de volgende formule moet worden toegepast:

f(0) = 1
f(n+1) = f(n) * 4 + 1

Het ontbrekende getal is dus 341, wat gezien het patroon waar je het antwoord in moet vullen kan wijzen naar gebouw 3 (Vleugel) of 41 (Zilverling)

De titel van de puzzel is “0m en 0m”, waarbij het duidelijk nullen zijn in plaats van die letter die in deze regio erg lang wordt uitgesprooooooken. Waarschijnlijk staat het voor “nul meter en nul meter”. Wat deze titel precies mag betekenen: joost mag het weten

Puzzel 6: Hoe lang moet ik dat nog aanhoren?

De URL op de puzzel (http://www.iapandora.nl/puzzel/geluid/) levert twee bestanden op: 52.wav en 6.wav. Goh, zouden dat coordinaten moeten worden? De lengte van de bestanden, in combinatie met wat tekst op de puzzel, laat weinig tot de verbeelding over: we moeten de lengte van het bestand in seconden en milliseconden hebben, die getallen interpreteren als decimale minuten en dat af laten beelden op de kaart. Dat laatste is niet zo moeilijk, dat kan gewoon met Google maps. Voor dat eerste heb je alleen een muziekspeler nodig die ook die milliseconden weer kan geven. We zullen jullie de details besparen, maar dit was bijna net zo lastig te vinden als de zwembroekpuzzel van vorig jaar. De coördinaten bleken 52 14.456, 6 51.288 te zijn, wat verwijst naar een stuk struikgewas even te noorden van Chalet.

Puzzel 7: Hungry?

De puzzel die hier gevonden werd was erg geniepig. Op de foto was een Mars te zien, maar de titel verwees toch duidelijk naar een Snickers. De rechterhelft was dan weer duidelijk een grid met allerhande hexadecimale codes die duidelijk in de printbare ASCII-set zaten. Om de verwarring vanwege de Snickers nog erger te maken fluisterde onze stem van boven in dat er ook MARS encryption bestaat. Goed, Pandora is nog steeds bedoeld voor nerds dus we moeten duidelijk aan de slag met de encryptie. Aangezien dit echter nooit echt een standaard is geworden zijn de implementaties daarvan schaars en enkel zinnig te vinden in Java, voor ons oudjes een taal die we sinds het laatste college Programmeren 2 nauwelijks meer aangeraakt hebben. Die goede oude tijd, dat Java nog geen generics had en je elk object uit je List opnieuw moest typecasten en maar moest hopen dat je geen runtime errors kreeg. We weten het nog goed. Minder goed is ons bijgebleven hoe je de taal eigenlijk gebruikte, maar na een half uur aankloten en willekeurig dingen blijven proberen tot het compileerde (het zogenaamde brute-force programming, niet te verwarren met het paradigma copy-paste-programming, waarbij je geen loops of functies hoeft te schrijven omdat je zaken ook kunt copy-pasten) kregen we uitvoer. Dit keer was daar zonder base64-encoding zelfs geen plaatsnaam uit Wales uit te halen, dus hadden we iets foutgedaan. De eerste gok was dat de fout zat in het overschrijven van de tabel, dus een team vertrok weer naar de puzzel om alles na te kijken. Deze aanname was correct, er zaten fouten in onze overgenomen versie. Echter, ook met de verbeterde versie kwamen we geen klap verder.

Na weer vijf punten ingeleverd te hebben kregen we een hint van de orga, het bleek dat we de tekst “Snickers” moesten laten matchen in de grid. Dit leverde het volgende op: THT:199T” in de eerste kolom, en “0N<;W\V0” in de tweede. Wat bleek: je, moest de waarde uit de eerste kolom nemen, tenzij je de vorige keer dat je die letter had de waarde uit de eerste kolom hebt gebruikt, dan moet je de tweede kolom gebruiken. Dit leverde het antwoord THT:1990 op. Na wat googlewerk blijkt dat Snickers tot 1990 in het Verenigd Koninkrijk werd verkocht onder de naam Marathon. Een marathon is ongeveer 42 kilometer, dus het is vast gebouw 42 (Faculty Club). Een andere optie is de sintelbaan, want dat heeft ook iets met hardlopen te maken. Maar nee, zo simpel is het natuurlijk niet. Een marathon is ook iets meer dan 26 Engelse mijlen, maar Oosthorst is inmiddels al verboden gebied verklaard. En dat de eerste paar Olypische marathons minder dan 42 kilometer waren, dat weet de orga vast niet.

Wat bleek: de tekst marathon moest nog een keer ingevuld worden in het schema, maar de state van letters die je al een keer gehad bij “Snickers” moest bewaard blijven. Enkele beeldschermen waren inmiddels al uit frustratie door het raam gegooid, maar gelukkig konden we op onze laatstovergebleven computer nog uitrekenen wat de oplossing was: RAVELIJN

Puzzel 8: base blades

De eerste ROFLCOPTER van deze pandora was gevonden. Het was direct duidelijk dat de twee getallen waren geschreven in een andere basis dan base10, namelijk in base$(het aantal vleugels van de roflcopter). Nou kan dat 4 zijn (het aantal zichtbare blade) of 6 (het totaal aantal blades), maar gezien de getallen die we kregen was 4 wel een mooie aanname. Mooi niet dus, want met 27, 26 konden we niets. In base6 kregen we de antwoorden 51,50, dat zijn de ASCII-waardes voor 32, ofwel het Biomagnetisch Centrum. Grr, dingen zullen eens in de buurt liggen.

Meeting

Dag twee begon met een meeting op het binnenplein van Box, waar we zes dinerende mexicanen aantroffen. Dit moet niet verward worden met de zes dinaren van bonuspuzzel 1.

Er werd even op de aanwezigheid van de teams gecontroleerd, er werd een kwartiertje wat gerommeld, en toen leek er daadwerkelijk iets van verhaal te ontstaan. Er waren meer blauw-gewenkbrouwde observers dan eerder gezien, in totaal vandaag drie. Het team dat gisteren gewonnen had, ¿El Pañdora?, mocht project B:12-CZ11 afstaan zodat de organisatie kon proberen ze aan de observers te voeren. De observers hadden hier niet veel zin in, dus de eerste tactiek werd een half uur geprobeerd. De teams mochten meedenken over een oplossing (voordoen!), maar dit hielp ook niet. Uiteindelijk werd het geprobeerd door de pil in een glas cola te stoppen. Na enige aarzeling had deze tactiek meer succes: een observer begon het glas leeg te drinken. Helaas bleef de pil aan de bodem van het glas plakken. De observer leek ineens heel erg overtuigd van het nut van de pillen, want hij probeerde nog een stuk of wat pillen via het glas, maar zonder cola, naar binnen te werken, maar ze bleven allemaal plakken. Na nummer vier lukte het dan uiteindelijk: de pil ging naar binnen. De observers bleken een bijzondere levensvorm: ze waren ineens allemaal in staat onze (naar eigen zeggen primitieve) taal te spreken.

De observers vroegen ons of we wisten wat er aan de hand was. Dat was toen, en is nog steeds, niet het geval. Vervolgens gaven ze aan dat onze beschaving op het punt staat verloren te gaan, en dat ze een wapen/object/voorwerp verloren zijn. Waarschijnlijk hebben deze statement iets met elkaar te maken. Om het object terug te vinden hadden ze gelukkig een spoor om te volgen. De teams bleken ineens taskforces te zijn, en we kreeg allemaal het begin van het spoor overhandigd. Hiermee begon dag 1. Spoor leidt natuurlijk naar het station Enschede Drienerlo, maar dit bleek buiten het puzzelgebied te liggen.

Puzzel 1: Is het een QR code?

De eerste puzzel was een QR-code met de titel “Is het  een QR code?” We hebben eerst geprobeerd op te zoeken hoe een code meer of minder “QR” wordt, maar daarna beseften we dat hier waarschijnlijk “QR-code” had moeten staan. Helaas hielp dit ons niet: het scannen van deze code bleek inderdaad geen resultaat te geven. Wel was het mogelijk om met wat vouwwerk enkele vierkantjes precies over elkaar te laten vallen waarbij er geen duidelijk figuur uit naar voren kwam.

De echte oplossing, geïnspireerd door een stem van boven, bleek weer veel te simpel te zijn: inverteer de kleuren van de code en scan hem opnieuw. Dit leverde een link op naar Cubicus. Onze pandora-maagden On a roll en Koproll gingen weer op pad.

Puzzel 2: Hijsbakkie of tetris?

Het origineel

De puzzel bij Cubicus had als titel “Hijsbakkie of tetris”. Hieronder stond een tetris-blok dat bekend staat als het J-blok, en daar weer onder een bonte verzameling van zwarte en witte blokjes. Het viel hierbij op dat dit in twee stukken was opgedeeld, en de twee stukken bestonden uit 2×16 blokjes. De eerste gedachte hierbij was dat dit twee coördinaten op zou leveren. De twee stukken van 32 bits zouden prima floats kunnen zijn, maar dit leverde niet echt iets op dat op de campus zou kunnen bestaan, of überhaupt op de kaart. Ook met het draaien van de stukken (wat de naam van tetris zou verklaren) kwam er niets zinnigs uit. Na lang dralen kwam Koprol op het idee dat die witregel ertussen wel eens bij de zwarte reeksen zou kunnen horen, waardoor het opeens op twee series van drie hoog werden in plaats van twee hoog. Dit valt natuurlijk te mappen op braille, en een eerste poging leverde allemaal hex-tekens op, tot op driekwart opeens een “j” erbij kwam. Er blijkt echter ook zoiets te bestaan als braille-tekens voor getallen, en dat leverde iets op dat met 52 begon. Kortom: het moesten wel coördinaten worden. Toen we dit eenmaal doorhadden bleek ook wat het J-blok erbij deed. Dit braille-teken betekent namelijk dat de volgende tekens getallen zijn in plaats van letters.

De verbeterde puzzel

De oplossing leverde echter een punt boven de campus op. Maar we hadden nog de hint Hijsbakkie uit de titel, wat Zuid-Afrikaans is voor lift. Een lift kan alleen naar boven en naar beneden, en als we wat naar beneden zakken komen we midden op de sintelbaan uit. De locatie die de puzzel aangaf was midden, dus dat zou het wel zijn. Wel viel de stem van boven op dat als we twee getallen omwisselden we precies in het openluchttheater uitkwamen. Niet veel later volgde een mailtje van de voor ons nog steeds mysterieuze Evers Ossdorp, met de melding dat er een fout in de puzzel zat. De verbeterde versie bleek precies overeen te komen met de oplossing die wij al bedacht hadden. De volgende puzzel bleek inderdaad in het openluchttheater te liggen. De daadwerkelijk bedoelde relatie met het hijsbakkie hebben wij ook niet kunnen ontdekken.

Puzzel 3: Betalingsachterstand

Deze puzzel gaf ons de informatie dat er een factuur gestuurd moest worden naar ene Henny Huisman. Wie Henny is weten we niet, maar we vermoeden dat hij ook hoort bij de Evers Ossdorp-Posse. Gelukkig kregen we een linkje naar de webapp waar de administratie bijgehouden wordt. Deze administratie heeft twee mapjes: concept en final. Het eerste is een open dir met twee facturen (020033.pdf en 020034.pdf) waarvan er 1 voor H. Huisman is, de map final is forbidden. We bleken te slim, of misschien niet zo slim. De stem van boven probeerde in de map final factuur 34 t/m 40 en Duck was iets vergelijksbaars aan het doen. Alleen Koprol kwam op het idee om gewoon hetzelfde factuurnummer/filename als in de map concept te proberen in de mail final, en zo kon zelfs de minst ervaren h4x0r zonder problemen de factuur vinden. Op deze factuur stond een mailadres, dus de factuur ging mooi per mail naar de heer Huisman. Niet veel later kwam hierop een out-of-office-reply met de melding dat Henny voor dringende zaken beschikbaar was bij het carillon. Met een printje van de factuur trokken we naar ons favoriete klokkenspel. Uiteraard was er geen spoor van Henny Huisman te bekennen, die zat vast boven in het carillon de huismus te observeren met zijn even illustere vriend Evers Ossdorp. De rekening hebben we overgedragen aan onze deurwaarder. de heer Huisman komt er natuurlijk niet zo makkelijk mee weg.

Puzzel 4: Het begon met een lange jan uit oud-flatlands, zei Pieter Claesen

Wel lag er bij het carillon een zwartbedekt pamflet met de langste titel van deze Pandora: “Het begon met een lange jan uit oud-flatlands, zei Pieter Claesen”. Eronder twee getallen, een plus-teken en een afbeelding: een rondje met daarin het logo van studievereniging Arago en een N en S. Na wat zoeken naar de verschillende termen en namen die in de titel voorkwamen bleek het te verwijzen naar de Onze Lieve Vrouwe-toren (de lange jan) uit oud-flatlands (Amersfoort). In deze toren is het middelpunt van het “Dutch Grid Reference System”, een coordinatensysteem speciaal voor Nederland, dat met meters werkt. Dit systeem is in onbruik geraakt, een nieuw systeem heeft een nulpunt in Frankrijk waardoor je nooit meer negatieve getallen zou krijgen. Dit systeem staat bekend als het Rijksdienstcoordinatenstelsel. Hierop valt prima de gegeven coordinaten in te vullen, maar dat levert een plek op in een weiland bij Sassenheim, waar geen zinnig adres uit kwam en geen streetview-gegevens uit de buurt gevonden konden worden. Wel viel hieraan op dat de breedtegraad wel klopte met de campus, en we dus alleen nog aan de lengtegraad hoefden te sleutelen.

Gelukkig moest er nog een optelling bij komen, namelijk die van de afbeelding. De N en S erop zijn vast windrichtingen. We hebben van alles geprobeerd voordat we op het antwoord kwamen. De overpowered decoder loslaten op Arago en constateren dat François Arago toch niet degene was die we zochten (tsja… achteraf…), toch nog maar eens de atoomnummers van Ar, Ag en O bij elkaar optellen, het hielp allemaal helemaal niets. Uiteindelijk hebben we maar eens gedecodeerd op ‘Arago North South’ en toen viel ons eindelijk op dat meneer François verantwoordelijk was voor de Parijsmeridiaan (of Arago Rose Line) op breedtegraad 2°20′14.03. Voordat de resultaten bij elkaar opgeteld konden worden was het nog wel nodig om ze naar 1 stelsel te converteren, en grondig wetenschappelijk praktijkonderzoek wijst uit dat de resultaten hiervan erg afhankelijk zijn van de gebruikte site om dingen te converteren. Na 9001 pogingen kwamen we uit op een punt dat op de campus lag, en natuurlijk was dit weer zover mogelijk van onze basis af, namelijk bij Pinetum. Omdat hier heel veel teams aan het rondzwerven waren tegen de tijd dat we hem vonden, moesten we genoegen nemen met een single-foto hit-and-run. Dit leek een succes, de overige teams hebben Duck niet gespot.

http://www.da-vinci-code-paris.com/Arago-Rose-Line/

Achteraf gezien bleek natuurlijk dat als we 6.82cm verder hadden gekeken dan onze neus lang was, de eerste afbeelding die de overpowered decoder ons voorschotelde verdacht veel weg had van de afbeelding op de puzzel.

Puzzel 5: Petals

De volgende puzzel had als titel “Petals”, een afbeelding van rozenblaadjes of van steentjes en wat dobbelstenen. De foto was zo duidelijk dat we maar met google images hebben gezocht tot we zeker wisten dat het rozenblaadjes waren. De dobbelstenen onderaan toonden drie vijven en twee drieen: een full house. Op het campusterrein zijn twee huizen: Seinhuis en Teehuis. Er bestaat ook een Full House Rose waar thee van gezet worden, dat moet dan toch wel het Teehuis worden. Netter zou zijn als dit naar het Theehuisje zou verwijzen, maar dat gebouw is al zo lang weg dat zelfs wij dat niet bewust hebben meegemaakt. Nadat we 7 rondes om het Teehuis gelopen hadden zonder ook maar een spoor van een puzzel te ontdekken hebben we eens contact opgenomen met de orga. De reactie was erg kort: “Jullie denken veel te moeilijk, just fucking google it” Inderdaad orga, Rick heeft als hobby het cultiveren van bijzondere rozensoort en Koprol is een ontzettende liefhebber van bijzondere theesoorten, dus wij wisten direct te melden dat er een Full House Rose bestaat waar thee van gezet wordt. Ik neem nog even een kopje.
Na nog een keer googlen zonder full house kwamen we uit op het nummerspelletje Petals Around the Rose, af en toe zelfs foutief een wiskundig spelletje genoemd. Op Wikipedia staat daarbij de volgende quote: “Therefore the numeric result can be calculated by counting 2 for each 3 face and 4 for each 5 face”. Dit resultaat bij elkaar optellen werd 16, ofwel Nanolab.

Puzzel 6: EEE

De volgende puzzel toonde allemaal stukjes uit de campuskaart in de vorm van een E, dat was eigenlijk in één oogopslag duidelijk. Het kostte dan ook niet veel moeite om de drie weergegeven stukjes te lokaliseren op de campuskaart waarvan het grote mysterie Evers Ossdorp ons de vorige dag vertelde dat we die moesten gebruiken: Twee stukjes medewerkerswoningen rond de achterhorst en een paar wegen waaronder De Horst, toevallig precies naast de tekst De Horst.

De truc van de puzzel zat hem in het lege cirkeltje met daarachter -20. Aangezien het gebouw 20 erg in de buurt van de getekende locatie staat, viel niet direct op dat daar iets mee moest gebeuren. Als je het cirkeltje bekeek ten opzichte van gebouw 20, kwam je op een verboden (nouja, de volgende meeting zou het pas echt duidelijk verboden worden) plek uit. Na nog een tijdje bleek echter dat de puzzel anders werkte: op de plek van de lege cirkel stond wel een gebouwnummer, namelijk 23. Hiermee werd het een simpele rekensom: 23-20=3.

Wel een nadeel aan deze puzzel was dat E natuurlijk heel makkelijk ook te interpreteren is als een 3, al helemaal wanneer zoals op de puzzel het geval was twee van de E’s zo geroteerd waren.

Puzzel 7: aan plus uit

De nieuwe puzzel toonde een vlak met zwarte en witte vlakjes, met de titel “Aan plus uit”. Dit lijkt op een spelletje waarbij je alle vakjes uit moet klikken (of aan, wat precies aan is en wat uit was niet helemaal duidelijk). Met slechts 5 klikken konden we het speelveld geheel wit maken (dat is duidelijker dan aan en uit), en de locaties hiervan hebben natuurlijk nummers die bij elkaar opgeteld kunnen worden. De 0 voor het veld suggereert hier dat we het eerste veld 0 moeten noemen. Dit levert de simpele som 1+4+11+16+25 op. Als we dit op een zinnig manier bij elkaar optellen zijn we na 12 uur code schrijven, dit weggooien en een code generator verder bij het getal 57. Er is gelukkig maar één gebouw 57 op de campus, namelijk het zwembad.

Puzzel 8: Het antwoord is niet te deduceren

Hier was pas duidelijk wat we met het verhaal van de eerste dag moesten, en zonder onze handdoeken te vergeten trokken we naar het water. Gelukkig lag de puzzel niet in het afgesloten zwembad maar hing die aan de muur buiten. De puzzel ging over 40 observers met blauwe wenkbrauwen en meer observers met anderkleurige wenkbrauwen. Dit dilemma is al een keer precies uitgelegd op XKCD wat betekende dat we op weg moesten naar 40, Erve Holzik. Helaas herkende alleen het away-team dit, waardoor we vertraagd werden totdat die op HQ terugkwamen.

Een ellenlange en drukke zoektocht later bleek aan een lantaarnpaal die van genoeg afstand wel in de buurt van Erve Holzik leek te staan het einde te hangen.

Einde: Het antwoord is niet te deduceren (einde)

Bij Erve holzik hing de eindtekst van de dag:

LOGBOEK 12 maart 1876
Vandaag was een bijzondere dag. Eindelijk hebben we het wapen dat de invasie wilde gebruiken bemachtigd. Met wat hulp van Oktober hebben wij dit wapen verborgen en beveiligd, zodat dit nooit meer misbruikt kan worden. Volgens Oktober is het wapen in staat om de volledige bevolking van een planeet te verruilen met die van een andere. Onze bezoekers willen dit wapen gebruiken, omdat het voortbestaan van hun planeet wordt bedreigd. Gelukkig hebben wij hier iets op bedacht. Wij hebben het wapen in een vijfdimensionale kluis opgeborgen, zodat zij het niet kunnen gebruiken zonder hulp van ons mensen. Ook hebben we ontdekt hoe we de verzetsstrijders kunnen herkennen. Ze lijken namelijk wel een lichte vorm van emotie te begrijpen, en moeten lachen om onze grappen. Wij moeten kosten wat het kost voorkomen dat dit wapen in verkeerde handen valt.

LET OP: Is het wel zo verstandig om dit wapen aan de vreemdelingen te geven? Je stelt voor om het wapen mee te nemen, maar morgen om 20:30 eerst maar eens te verzamelen op de parkeerplaats ten oosten van het buitenbad (52.245329, 6.8549), en met de andere ontdekkers van dit bericht te overleggen wat te doen.

Hieruit bleek duidelijk dat in 1876 ook al sprake is geweest van observers, waarbij de (menselijke) schrijver van dit logboek onderdeel uitmaakte van de groep die het wapen in de 5-dimensionale kluis heeft verstopt. Ze leken echter ‘de verzetsstrijders’, wie dit ook zijn, niet te vertrouwen.

Van ene mysterieuze Evers Ossdorp ontvingen we opeens de volgende mail:

Meeting

De meeting was een tikje bijzonder: er was geen spoor te bekennen van inleiding of verhaal, alleen de basisregels werden even aangestipt. Het grootste deel van de tijd konden we ons vermaken met het kijken naar de organisatie die lappen stof voor ons doormidden aan het scheuren was.

Wel was er een raar blauw-gewenkbrouwd persoon, die niets zei, ons niet leek te begrijpen, maar wel van alles bekeek.

Puzzel 1: Easy..

Op de meeting kregen we een envelop (nouja, kregen…. “Alle teams mogen een envelop pakken. Er is nu 5 minuten rust!”) waarna we in alle haast naar HQ moesten om deze op te lossen.

Het bleek een soort woordzoeker te zijn. Na het opzoeken van de woorden (http://warp.byu.edu/cgi-bin/wordsearch.py hielp een beetje) gingen we maar eens de overgebleven tekens markeren. Na een minuut of wat werken bleek dat de woorden in het begin (SXPXIXEXGXEXLXOXOXSXTX) ook meteen de enigen waren. Hoe je dit ontcijfert behoeft geen uitleg.

Typisch aan deze puzzel was dat dit niet de enige tekst was die in de puzzel zat: na het gedeelte SXPXIXEXGXEXLXOXOXSXTX ging het nog een stukje verder met letters. De totale tekst kwam uit op:

sxpxixexgxlxoxoxsxtqeyahwaeqnewqqssxrlesbfrgongzcyglldkckpzpjmkhrqzutxybdtplwdcjdlyvfzblplfqhuicnhkmswljmsjcajudgaeiezfstjccsryntojkytoldomdwaglmbxnjeibqzlowlsygwvowxoggpesidphhplpetrxhoblzrjayzhz

Aangezien je uit het gedeelte van de tekst voorbij “spiegel oost” niet veel meer kan halen dan een plaatsnaam uit Wales, en dat toch net iets te ver fietsen is voor dit spelletje, besloten we toch gewoon bij de Spiegel te gaan kijken.

Puzzel 2: Breinmeester

Het bleek helaas erg moeilijk om de puzzel te vinden. Waarschijnlijk kwam dit door de combinatie van twee feiten:

1. We stuurden Koprol en On a roll op pad, twee pandora-maagden
2. Tijdens de intro-meeting was de organisatie niet in staat een voorbeeldpuzzel te laten zien

Deze combinatie zorgde ervoor dat het away-team eigenlijk niet wist waar ze naar zochten, en dat is natuurlijk niet handig. Na geruime tijd vonden we de puzzel toch.

Op de link (mirror op http://www.rolstruik.nl/2013/breinmeester/) vonden we een spelletje mastermind, dat volledig in javascript draaide. Onderin stond een stuk dat eruitzag als base64, maar niet geldig gedecode kon worden. Waarschijnlijk dat de juiste tekst hier tevoorschijn zou komen als je de puzzel opgelost had. Maar goed, als het in javascript draait kunnen we vast ook iets makkelijkers bedenken dan het daadwerkelijk oplossen in maximaal 10 stappen.

De gegeven javascript-code was erg lelijk, waarschijnlijk bewust. Gelukkig bestaat er een tool om dat soort dingen te fixen. En met de redelijk leesbare versie van de code viel er opeens een stuk meer te doen.

De eerste regel die opviel was de volgende:

document.getElementsByClassName("tries")[0].innerHTML = 10 - j

Dus het aantal beurten dat je al gespeeld hebt wordt opgeslagen in de variabele j. Men zou er vast geen rekening mee gehouden hebben dat die aangepast kan worden. Met grote dank aan de auteurs van FireBug konden we het volgende statement uitvoeren:

j = -9000;

En warempel, opeens hadden we over 9000 pogingen ter beschikking en was het slechts een kwestie van geduld om de juiste oplossing te vinden.

We hadden de oplossing daarna natuurlijk in een poging of 15, want wie heeft er nou zin na te denken over de meest optimale strategie, maar er moest natuurlijk toch even verder gekeken worden of het nog verder gehackt kon worden. Een ander iets dat opviel was de definitie van een aantal JSON-objecten die aan de naamgeving te oordelen te decrypten moesten zijn.

var k = ['{"iv":"N+UxOCuMieTsk4677r/07w","v":1,"iter":1000,"ks":128,"ts":64,"mode":"ccm","adata":"","cipher":"aes","salt":"bDGSqwnN0KU","ct":"oNk+UJQWoHZ8I3q5EYPen+pDcgbRAL97HDQu6A"}',
         '{"iv":"QbBjHJPzlj+LRn0zxyzsow","v":1,"iter":1000,"ks":128,"ts":64,"mode":"ccm","adata":"","cipher":"aes","salt":"xYzAY1oU8gU","ct":"INd4Mn2RnN9Htvn+vhRHLUN8pBWrCqLnG2Tkig"}',
         '{"iv":"Twur/sUUCYLA9EP16Lhs0A","v":1,"iter":1000,"ks":128,"ts":64,"mode":"ccm","adata":"","cipher":"aes","salt":"YRdSzNJP39s","ct":"74I0VvKMjN+umWL4QtPmcLdTkhFxTBxRwT97Yg"}',
         '{"iv":"gkzTRB0sp4cAHS6aHjxKFQ","v":1,"iter":1000,"ks":128,"ts":64,"mode":"ccm","adata":"","cipher":"aes","salt":"n3fL08CEuhE","ct":"KcepVcz1l82xAlR9awQa70SaiybKUVSQDTHYxQ"}',
         '{"iv":"EajplerJEvndaEOu2x5pmg","v":1,"iter":1000,"ks":128,"ts":64,"mode":"ccm","adata":"","cipher":"aes","salt":"VpC38c0OT54","ct":"L9+/O/XDQrTKmm3MLvXk2Br/zj8R3mGYdYGx/w"}',
         '{"iv":"SgAXeYjlk6u/ZS4uMG4vWQ","v":1,"iter":1000,"ks":128,"ts":64,"mode":"ccm","adata":"","cipher":"aes","salt":"2L4ndNb7TcM","ct":"IMmCJsUtsPiq/phtnK0a1HC2nl+r1LaVBRfj5H7zXwbp9RwkMiR3u3yY+6A"}'];

Het valt hierbij op dat het vijfde element een stuk langer is dan de rest. Het laat zich dan ook raden dat het juiste antwoord verstopt zit in dit element. Wederom vormde Firebug een welkome hulp

>>> sjcl.decrypt(m[5], k[5])
"De volgende puzzel is bij de Sleutel"

En eigenlijk wisten we dat ook wel voordat we de puzzel opgelost hadden, de Sleutel is natuurlijk gebouw 58 en tijdens de meeting werden we al erg gehint op dat gebouwnummer.

Puzzel 3: Find a, b, c

Puzzel 3 vonden we wat sneller, al keken we ook hier in eerste instantie straal overheen. Er stond iets in wat overduidelijk een md5-hash was, dus die ging meteen google in, met als resultaat ‘1337’. Achteraf gezien is google natuurlijk een prima ‘overpowered_decoder’ zoals vermeld in de puzzel, maar die denkstap sloegen we eigenlijk over. Hiermee waren a=1, b=2 en c=4 snel duidelijk.

De rest van de puzzel duurde iets langer. We probeerden het als een lijst met waarheids-statements te behandelen, maar aangezien er dan het e.e.a. aan tegenspraken in bleek te zitten moesten we dat toch maar verwerpen. We zaten nog een tijdje vrolijk vast, totdat Rick besloot dat het wel een goed idee was te doen alsof elke regel een lijn op een grid was, waarbij de het bereik van x of y een lijn betekende. Het uittekenen hiervan leverde al snel een set lijnen op die vrij duidelijk op CU ging uitkomen.

Het duurde nog even voordat we bedachten dat de ‘assignments’ die ontbraken simpelweg gekopieerd konden worden van de regels erboven, waarmee het plaatje compleet werd. Op naar de Cubicus.

Puzzel 4: FIXEls

On a Roll en Rick kwamen bij Cubicus aan, liepen het hoekje om en vonden direct de puzzel. Voor het thuisteam begon nu de eerste uitdaging: de foto ontcijferen: stond er nou Fixels (met een el) of Fixeis (met een ie)? Na 2 keer proberen had men de goede URL te pakken: http://iapandora.nl/puzzel/FIXEls/puzzel_echt.jpg

Het leek alsof deze puzzel uit een leeg plaatje bestond. Ervaring uit het verleden deed ons echter anders vermoeden: er zou wel een verborgen boodschap in het plaatje verborgen zijn.

Als eerste werd het plaatje door een hexdump gesmeten. Dit leverde al direct resultaat op:

Hexdumpen kan ook, maar... :p

We hielden rekening met de mogelijkheid dat we op een dwaalspoor gezet waren. er bleken coördinaten in de EXIF-data te staan (we hebben http://regex.info/exif.cgi gebruikt om deze te achterhalen):

Latitude: N 52° 14' 41.84160000
Longitude: E 6° 50' 46.00679998

Dit kwam vlakbij Logica uit; Rick en On a Roll waren nog in het veld en werden snel die kant op gestuurd.

Een kleine kanttekening voor de organisatie. De Drienerburght, uitbater van zowel Logica als de Drienerburght zelf, vind het voor de gasten niet netjes als er rond deze gebouwen gezocht en/of geschoten wordt. Door een puzzel bij Logica op te hangen is dit wel gebeurd. De puzzel hing ver genoeg weg, maar mensen zijn toch rond (en tussen) de kamers gaan zoeken. Jullie moeten het natuurlijk zelf weten, maar het is niet aan te raden om hier vaker puzzels op te hangen (de ruimtes vallen strikt gezien ook onder horeca, maar hier kan gemakkelijk verwarring over ontstaan tussen teams).

Puzzel 5: Het is niet zeventien.

Bij Logica vonden we de volgende puzzel. Hierop was een functie voor 3 waarden gedefinieerd. De waarden deden suggereren dat de beoogde functie gedefinieerd moest worden als:

f(x) = x / 2

De som eronder was, met deze functie erbij, snel opgelost. Na een paar rekenfoutjes (het was immers een hele moeilijke som!) bleek het antwoord 17 te zijn. Maar… maar… maar… dat kan natuurlijk helemaal niet! De titel vertelt ons overduidelijk dat dat 17 niet het goede antwoord is.

Rick en On a Roll werden terug naar huis geroepen om mee te puzzelen. Daar aangekomen bleek On a Roll on a roll te zijn: hij herkende direct de functie die bedoeld werd:

length("zes") = 3
length("twaalf") = 6
length("acht") = 4

Bij de som eronder moesten we dus de lengte pakken van de woorden “vier”, “twee”, “tien”, “veertien” en “zes”. On a Roll en Rick grijpen hun spullen bij elkaar en verplaatsen zich in snelfietsvaart naar gebouw 31: Windpark.

Puzzel 6: Revolutions, Revelations

Bij het windpark aangekomen lopen On a Roll en Rick naar de noordzijde: de zijde van het windpark die tegen de koeienvelden aan ligt. Met gevaar voor eigen kleding worstelen ze zich tussen de bramen door, op zoek naar de puzzel. Tevergeefs keren ze terug naar de weg.

Op de terugweg vinden ze de puzzel tegen een paaltje aan de westzijde van het windmolenpark. De organisatie zal wel net zo veel moeite hebben met windrichtingen als Rick, die meestal al moeite heeft om links, rechts en rechtdoor uit elkaar te houden.

De puzzel bestaat uit een set led-klokjes (bovenaan) en een dubbele array getallen (onderaan):

[[15,5,6],[15,5,12,7,6,11],[12,15,6,11,9],[5,7,15,6,9],[6,15,9,],[12,15,7,11,9],[5,15,12,11,6]]

De organisatie had vandaag al eerder een puzzel laten uittekenen, dus Duck begon vakjes op een ruitjespapier in te kleuren: op regel 1 werden vakjes 15, 5 en 6 ingekleurd, op lijn 2 werden vakjes 15, 5, 12, 7, 6, 11 en ga zo maar door. Dit leverde een plaatje op waar geen van de teamleden iets van kon maken. Koprol heeft het plaatje op z’n kop bekeken, maar ook dat leverde niks op.

We keken naar de titel: Revelations, Revolutions. Duck dacht aan Matrix Revolutions, Rick aan Assassin’s Creed: Revelations. De tweede suggestie leverde niks op: Revelations was juist de Assassin’s Creed waar geen puzzels in waren verwerkt. Matrix Revolutions leek beter: De reeks met cijfers onderaan leek wel een soort van matrix en de displays bovenaan waren wel een soort matrixborden. Er werd gekeken naar een oplossing in het Matrix-alfabet.

Toen ook dit op niks uit leek te komen (Koprol had het blaadje met dit alfabet 4 keer gedraaid en de tekentjes op elke mogelijke manier met de displays vergeleken), werd verder gekeken: hoe konden de 8 verschillende cijfers onderaan (aldus Duck), de 7 displays bovenaan en de 7 rijtjes onderaan met elkaar gecombineerd worden? Wat was de relatie tussen de dingen onderaan en bovenaan? Na nog een uur staren kwam On a Roll met de verlossende observatie: het waren maar 7 verschillende getallen onderaan.

Wat bleek: de 7 verschillende getallen kwamen overeen met de 7 streepjes van de getallen. Dit was het “oh ja”-moment dat we nodig hadden: On a Roll had 5 minuten later de streepjes allemaal hun eigen waarde gegeven.

De onderste rij getallen kon nu gebruikt worden om nieuwe displays te bouwen: de cijfertjes kwamen overeen met streepjes die opgelicht moesten worden.

De oplossing bleek naar Ravelijn te leiden.

Puzzel 7: Een goed begin is het halve werk

Rick en On a Roll gingen direct op weg naar…. Citadel. Gelukkig zat home team goed op de gps-tracker te letten, dus ze werden prompt ingeseind dat dit toch echt het verkeerde gebouw was. Jammergenoeg waren Rick en On a Roll te druk met zoeken bij het verkeerde gebouw om dat op te merken. Toen ze eenmaal bij het juiste gebouw aankwamen zagen ze de puzzel eigenlijk meteen. Dat was ook niet zo raar: de puzzel was zodanig opgehangen dat elke willekeurige voorbijganger hem kon spotten.

De puzzel bestond uit een lange reeks hexadecimale tekens.

800618943025315f869e4e1f094710120d61f8370cad1d412f80b84d143e1257

On a Roll wist direct op te merken dat de start van deze string overeenkwam met de signature voor een MSDOS-executable. Decompilen leverde een programma op:

add BYTE PTR [esi],0x18
 xchg esp,eax
 xor BYTE PTR ds:0x9e865f31,ah
 dec esi
 pop ds
 or DWORD PTR [edi+0x10],eax
 adc cl,BYTE PTR ds:0xc37f861
 lods eax,DWORD PTR ds:[esi]
 sbb eax,0xb8802f41
 dec ebp
 adc al,0x3e
 .byte 0x12
 push edi

Als we keken wat dit programma deed, zagen we bij het tweede commando al een actie gebeuren op een willekeurig geheugenadres. Deze oplossing leek niet de goede kant op te wijzen.

Er werd veel gekeken en Rick stack zijn handen in het haar. Hij heeft veel haar, dus hij was zijn handen even kwijt. Na meer dan een uur had Rick zijn handen weer teruggevonden en was de rest nog niet veel verder. Er werd al gesproken over een hint. Van alles was geprobeerd: googlen naar de tekenreeks, de tekenreeks maal twee doen, gedeeld door twee, etcetera.

On a Roll zag plotseling dat, als je naar de halve tekenreeks googlede, je een virusdefinitie voor je neus kreeg:

https://www.virustotal.com/en/file/f67ab10ad4e4c53121b6a5fe4da9c10ddee905b978d3788d2723d7bfacbe28a9/analysis/

Dit zorgde ervoor dat we gingen googlen met de halve tekenreeks: de eerste helft bleek de md5-sum van “F” te zijn, de tweede helft de md5-sum van “C”. Vol goede moed gingen Duck en Rick op weg naar de Faculty Club.

Puzzel 8: (K)nibble Knabbel Knuisje

Bij de Faculty Club hing goed verstopt, totdat de wind het deed opwaaien, de volgende puzzel. Deze puzzel bestond weer uit een URL.

Op de URL stonden een vijftal getallen, de tekst “(K)nibble, knabbel, knuisje, wie past er in mijn huisje?”, een invoerveld en een teller die suggereerde dat we 5 pogingen hadden. Onze eerste ingeving was natuurlijk om naar het javascript te gaan kijken. Helaas was dit er niet, deze puzzel was wel server side. Even staren naar de lijst zorgde niet voor een logisch verband, laat staan voor een hint van het getal dat we moesten hebben. Volgende stap: vul maar een willekeurig getal in, en kijk wat er gebeurt. Dit bleek een onverwacht side-effect te hebben: we kregen te horen wat de oplossing was. Helaas veranderde de lijst met getallen ook meteen, dus we konden hier niets meer mee. We gingen uiteraard gegevens verzamelen: sla de lijst met getallen op, vul iets willekeurigs in en kijk wat de uitkomst was.

Al snel bleek dat de oplossing altijd een van de getallen was. Hiermee was meteen duidelijk waarom er maar 5 pogingen waren die opeenvolgend goed moesten zijn: anders is het triviaal te brute forcen. Ook hier werd een tijdje naar verbanden gestaard, maar er was niets logisch. Het was niet altijd het hoogste getal, laagste getal, even of oneven getal of priemgetal.

Rick kwam ineens op het idee nog eens goed naar de titel en de tekst op de website te kijken, en dan met name (k)nibble. Ineens was ons duidelijk dat er iets met nibbles moest gebeuren. We gingen getallen naar hun binary representatie converteren, en al snel viel Duck op dat het juiste antwoord wel erg vaak leek precies in een willekeurig aantal nibbles, zonder voorloopnullen te vatten. Een rans-script later was de puzzel zo opgelost.

import sys

for line in sys.stdin:
    if not line.strip(): continue
    frop = len(bin(int(line.strip())))
    print '%s %d %d %d' % (line.strip(), frop, frop-2, (frop-2)%4)

De website bevestigde dit al snel met de tekst “5/5 — De volgende locatie is: Sportcentrum — Nice!”

Einde

Bij het sportcentrum vonden we het laatste blaadje van de avond. Op dit blaadje vonden we de volgende tekst:

Project B:12-CZ11 is small, white and leech-like, and probably the oddest thing in the Universe. It feeds on brainwave energy received not from its own carrier but from those around it. It absorbs all unconscious mental frequencies from this brainwave energy to nourish itself with. It then excretes into the mind of its carrier a telepathic matrix formed by combining the conscious thought frequencies with nerve signals picked up from the speech centres of the brain which has supplied them. The practical upshot of all this is that if you stick Project B:12-CZ11 in your mouth you can instantly understand anything in any form of language.

LET OP: Het eerste team dient project B:12-CZ11 mee te nemen naar de meeting morgen voor een bonus.

Duck en On a Roll lopen over het zebrapad bij het sportcentrum terug naar het hoofdkwartier en op het hoofdkwartier zelf wordt alvast een biertje opengeplopt. De eerste dag zit erop.

Tijdens de meeting van dag 4 kwamen we verborgen in een hoekje van de box een extra bonuspuzzel tegen. Deze puzzel had geen puzzelcode en geen nummer, maar ondanks het gebrek hieraan bleek toch duidelijk dat deze puzzel iets met Pandora te maken had. Wellicht was het een geheim agent van Charlie die geinfiltreerd was in de organisatie van de C.I.A. Dit bleef echter een vermoeden, maar wellicht dat zodra we de puzzel opgelost hadden, dit duidelijker zou worden.

Deze puzzel had de titel “Join the dots!”, waarbij waarschijnlijk het uitroepteken iets heel belangrijks was, er was immers nog geen enkele puzzel gezien die een uitroepteken aan het einde had. Ook opvallend was dat deze puzzel niet helemaal in zwart folie was gepakt, en niet goed vast bleek te zitten. We hebben de organisatie nog gebeld met de opmerking dat ze bonuspuzzel 5 weer even wat beter vast mochten plakken, maar of ze dit gelukt is is ons helaas niet bekend.

De onderste helft van de puzzel bestond uit een overwegend zwart vlak, met hierop een aantal witte elementen. De bovenste helft zag er totaal anders uit. Hoorden deze twee helften bij elkaar, of waren het stiekem twee losse puzzels waarbij de bovenste van de twee geen titel had? Het geheel werd steeds verdachter. Ook verdacht waren de cijfertjes die op de onderste helft voorkwamen, het begon bij 1 en hield op bij 28. Al deze getallen bij elkaar optellen gaf iets dat veel te groot was om op de lijst met gebouwen voor te komen, en te klein voor een GPS-coordinaat. Maar toch, wat was de reden dat het opeens ophield bij 28, misschien omdat de puzzel 29 als uitkomst had? We zijn gaan kijken bij de Buitenhorst maar hier was niets te vinden. We moesten duidelijk een andere richting opdenken.

Op de puzzel waren erg duidelijk 4 lange witte vlakken aanwezig. Deze vlakken waren min of meer kolomvormig, dus wij als een gek op de fiets naar de kolommen in het Pinetum. We werden hier duidelijk in het ootje genomen, want hier was niets te vinden. Na een lange terugreis – Pinetum ligt immers niet naast de deur – moesten we verder puzzelen.

Erg opvallend was dat door de puzzel heen een grote dubbele vouw aanwezig was. Als je hierdoor de vouw uit zou proberen vielen de kolommen precies over elkaar heen. Heel verdacht, en het werd nog verdachter dat de tekst “Join the dots!” hiermee veranderde in “Jo dots!”. Dit zou wel eens een aanwijzing kunnen zijn dat de puzzel eigenlijk meerdere lagen of antwoorden had. Dit naar aanleiding van de bekende uitspraak: “Jo dots! I heard you like puzzles so we put a puzzle in jo puzzle, so you can solve while you solve”. Het begon ons hier duidelijk te worden waarom bij nog geen enkel team te zien was dat ze deze puzzel al opgelost hadden, hij werd namelijk steeds moeilijker.

De titel sprak “Join the dots!”, met een uitroepteken. Zoals eerder gezegd vonden we het uitroepteken heel verdacht, maar in deze zin zorgde hij ervoor dat er twee puntjes in de regel zaten. Deze hebben we met elkaar verbonden, maar dit kon op geen enkele manier vertaald worden naar een locatie op de campuskaart.

Er bleken naast twee witte ook twee rode puntjes te zitten in de puzzel, hoewel dit misschien meer bij de bovenste helft hoorde. Ook deze punten hebben we met een bijpassend rood lijntje met elkaar verbonden. Helaas, ook dit leverde helemaal niets op.

Intussen kwam ook een ander teamlid weer binnen die hard riep dat hij het wel even ging oplossen. Hierbij kwamen we op het idee om de getallen en even met elkaar te combineren, door lijntjes te trekken tussen alle even getallen. Hieruit kwam een vorm die in de verte wel wat weg had van de paadjes van het carillonveld, maar dan op de kop. Helaas, ook bij het Carillon bleek niets aanwezig te zijn dat ons verder kon helpen.

Opeens schoot het ons te binnen: We hadden niet alle even getallen met elkaar verbonden. Na een hoop teken- en kliederwerk was dit echter wel het geval en keken we weer vol verbazing naar het eindresultaat. Dit was duidelijk de lijn die de tennisbal had gevolgd tijdens de finale van Wimbledon in 1989. Helaas, bij het tennispark hing niets.
Opeens kwam iemand op het idee dat 1989 ook te schrijven is als ’89, en dat is een gebouwnummer. Ook bij gebouw A zijn we gaan kijken, maar hier was ook niets te vinden.

We zaten met de handen in ons haar (en aangezien bij ons de gemiddelde haarlengte wat langer is dan normaal zul je begrijpen dat we handen te kort kwamen). Ons primaire probleem was toch echt deze puzzel: Primair, getallen, Priemgetallen!. Ook deze priemgetallen hebben we met elkaar verbonden, maar helaas, dit konden we niet afbeelden op de campuskaart, en ook het gevormde figuur was erg onduidelijk.

Misschien moesten we op een bepaalde manier de getallen eerst ordenen. Het zou bijna willekeurig lijken, maar hoe repliceer je een willekeurige ordening? De randomizer is immers afhankelijk van een tijdstip. Opeens viel het op dat in de bovenste helft van de puzzel een klok aanwezig was. Misschien moesten we om precies 2 voor 9 een shuffle op de lijst met getallen uitvoeren en kregen we dan een logische lijst. We hebben gewacht en om precies 08:58 hebben we de lijst met getallen geshuffled. Hieruit kwam de volgende sequence:
16,6,10,21,12,24,23,1,14,28,3,19,8,9,27,5,15,4,7,25,20,18,17,2,11,13,22,26

Ook deze punten zijn in deze volgorde (de volgorde is immers belangrijk) met elkaar verbonden. Het patroon dat hier uit kwam was helaas niet te vinden op de campuskaart. Maar misschien misten we nog een stapje.

De volgende stap die we ondernomen hebben is het vullen van de figuur die hier ontstaan is, wellicht dat dit ons dichter bij het eindantwoord bracht. Helaas, ook met de gevulde versie van dit figuur konden we niets.

Opeens viel het op dat bij de oorspronkelijke puzzel alle vlakken wit waren, en bij ons waren ze rood. Wellicht dat het duidelijker zou worden als het wit geverfd werd, maar ook hier leverde niets duidelijkheid op. Misschien moesten we de getallen maar eens laten voor wat het was en ons op andere objecten op de foto gaan richten.

Op de puzzel vonden we een aantal kleine witte objecten, die deden denken aan de streepjes van turven. Vanaf hier was het simpel, tel deze streepjes en je hebt een nummer. Het totaal hiervan bleek uit te komen op 54. Maar dit is natuurlijk geen gebouwnummer. Drie maal hebben we alles nagerekend, maar de conclusie was dat dit het niet kon zijn. Misschien moesten we toch maar terug naar de getalletjes.

Na priemgetallen zijn we gaan zoeken naar andere getallen. We hadden nog een binaire code die we bij de kabouter in het oor moesten fluisteren. Misschien moesten we juist alle twee-machten met elkaar verbinden. Hieruit bleek overduidelijk een pijl die naar rechts wijst. Nu snapten we waarom de puzzel geen windrichting had, hij moest wel meerdere uitkomsten hebben, en de uitkomst die we nu hadden gaf aan dat de windrichting oost was. Tijd om door te gaan naar het tweede gedeelte van de puzzel, om hier een gebouw uit te krijgen.

Nu moesten we op zoek naar een locatie waar we ten oosten van moesten gaan zoeken. Dit zat vast in een ander deel van de puzzel. En wat bleek, een ander deel van de puzzel bevatte sporen van water. Van water kun je natuurlijk thee zetten, dus deze puzzel moest ons wel naar het Teehuis leiden. Helaas, ook dit was niet de oplossing.

Bij de zwembroekpuzzel van dag 3 was de speciale manier van ophangen van belang. Bij deze puzzel zat, zoals al eerder vermeld, niet een zwart stuk plastic maar zat er een ander soort mechanisme voor waarmee de puzzel aan het zicht kon worden onttrokken. Ook dit mechanisme hebben we aan een grondige inspectie onderworpen, maar hier viel ook geen resultaat uit te halen.

Misschien was er een andere interpretatie voor de klok. 2 voor 9 bevat natuurlijk ook twee getallen: 2 en 9. Spiegel voor Citadel zou dat zijn als je het vertaalt naar de getallen op de kaart. Wat was er in de Spiegel voor Citadel er was? Natuurlijk, toen heette het nog BB, en dat staat tegenwoordig voor Boerderij Bosch. Maar helaas, ook hier was geen oplossing te vinden.

Helemaal bovenin de foto stond ook een patroon, wat ons deed herinneren aan het oude gebouw Matrix. Het dak hiervan heeft ook dit soort blokken, en op Google Maps is nog steeds duidelijk te zien waar dit gebouw ooit gestaan heeft. Helaas, ook in de buurt hiervan was niet te vinden dat we op het goede spoor zaten.

Erg opvallend was een klein verlicht hoekje rechtsbovenin de puzzel. Dit figuur komt ook voor op de campuskaart, iets boven het getal 1 (wat dit getal betekent weten we niet, het ontbreekt namelijk op de legenda). Maar helaas, ook hier was niets te vinden. Het begint eentonig te worden.

Misschien moesten we dit hoekje anders interpreteren. Wat als hier nou ooit een vuurtoren gestaan heeft en die door Charlie en zijn kornuiten stiekem weggehaald is, maar dat juist het licht hiervan is blijven staan? Voor de duidelijkheid hebben we een replica gemaakt van de oorspronkelijke vuurtoren zoals die hier misschien wel eens mogelijk gestaan zou kunnen hebben. Maar wijst dit nou naar het Paviljoen, of is het seinende licht van een vuurtoren juist een verwijzing naar het Seinhuis. Gelukkig stonden deze twee gebouwen dicht bij elkaar in de buurt, waardoor we slechts eenmaal een nieuwe reis naar de verre uiteinden van de campus hoefden te maken. Je snapt het al, ook hier was niets te vinden. Het begon duidelijk te worden dat we hulp nodig hadden.

Opeens bedachten we dat we nog een hulplijn hadden, de geheime code om de kabouter uit ons toetsenbord te bevrijden was namelijk nog niet in het toetsenbord gefluisterd. Snel zochten we op hoe we hulp konden roepen. De kabouter kon met ons communiceren via morsecode in capslock, na wat brute-force proberen dingen met het toetsenbord bleek dat we terug konden praten met morsecode via de numlock. Snel stuurden we de boodschap
“-. . …- . .-..   –. — -. -. .-   –. .. …- .   -.– — ..-   ..- .–. –..–   -. . …- . .-..   –. — -. -. .-   .-. . –   -.– — ..-   -.. — .– -. ”
wat bleek, er zaten maar liefst twee kabouters gevangen in ons toetsenbord. Deze kabouters klommen via de toetsenbordkabel naar binnen in de kast, infiltreerden en namen daar een groot deel van de puzzel over. In alle hoekjes en gaatjes werd gezocht, maar ook onze kabouters konden niet ontdekken wat de uitkomst van deze puzzel zou kunnen zijn.

Het was duidelijk dat de organisatie ook wat moeite had met deze puzzel, pas na twee uur kregen we een hint terug:

Nu hadden we echter nog wel een probleem: moesten we nu enkel de veelvouden van 7 van de oorspronkelijke puzzel gebruiken, de veelvouden van 7 van de campuskaart, die van de legenda, of moesten we dingen combineren? Wij hebben als eerste poging maar gekozen voor alle veelvouden van 7 op de oorspronkelijke puzzel. Niet elk veelvoud van 7 stond echter op deze kaart, dus we hebben ons beperkt tot wat we konden vinden:

Verrek, dat is een schaap. Zoals bekend is hebben schapen wel eens de neiging om op hun rug te gaan liggen, en dan komen ze niet meer overeind. Dit moet dus wel een verwijzing zijn naar een eindpunt. Zoals bekend bestaan er dialecten waarin mensen de r en de l velwisseren (vooral in het oosten schijnt dat vaak voor te komen), dus in plaats van rug moeten we zoeken naar lug. Dit woord zit fonetisch in “Openluchttheater”. Dit moest gewoon het juiste antwoord zijn, iets anders kon niet. Helaas, ook hier hebben we weer bot gevangen.

Dit kruis kwam tot op de millimeter nauwkeurig uit in de buurt van Het Ding. Hoewel we het zelf al bijna niet meer geloofden zijn we hier toch gaan kijken. Wat blijkt, hier hing inderdaad de mededeling dat we de bonuspuzzel 5 goed opgelost hadden. Eindelijk, onze zoektocht was ten einde.